No | Hadis Metni | Kaynak |
7552 | Allah Teala bir kulu sevdiğinde, onu kendisini ittihaz eder (kulu kendisi ile meşgul eder.), zevce ve çocukları ile meşgul etmez. | Ramuz el e-hadis, 25. sayfa, 1. hadis |
7553 | Allah Teala bir kulu sevdiğinde, onu dünyadan korur; sizden birinizin hastasını sudan koruması gibi. | Ramuz el e-hadis, 25. sayfa, 2. hadis |
7554 | Allah Teala bir kulu sevdiğinde ona dünya işlerini kapar, ahiret işlerini ise açar. | Ramuz el e-hadis, 25. sayfa, 3. hadis |
7555 | Allah Teala bir kulu sevdiğinde, onun sevgisini meleklerin kalblerine de ilka eder. Bir kula buğz ederse, onun da buğzunu meleklerin kalblerine ilka eder. Sonra da o sevgi veya buğzu insanların kalblerine yerleştirir. | Ramuz el e-hadis, 25. sayfa, 4. hadis |
7557 | Allah Teala bir kulu sevdiğinde Cebrail (a.s.)'a şöyle seslenir: "Ben filanı sevdim, sen de onu sev." Cebrail (a.s.) da ayın şeyi semada nida eder. O kimsenin muhabbeti sonra arz ehline indirilir. İşte bu, Allah Teala'nın şu mealdeki kavlinin ifadesidir: "O kimseler ki, iman edip iyi ameller işlediler. Rahman onlar için bir muhabbet kılacaktır." Allah, bir kula buğz ederse Cebrail (a.s.)'a şöyle nida eder: "Ben filana buğz ettim." Cebrail (a.s.) da aynı şeyi semada nida eder. Sonra o kimse için buğz arza indirilir. | Ramuz el e-hadis, 25. sayfa, 6. hadis |
7558 | Allah Teala bir kulu sevdiğinde, onu, henüz yapmamış olduğu yedi türlü hayırla sena ettirir. (Sonra da ona tevfik ihsan edip o amelleri yapmaya muktedir kılar.) Bir kula da gadap ettiğinde, ondan, henüz yapmamış olduğu yedi türlü şer ile bahs ettirir. | Ramuz el e-hadis, 25. sayfa, 7. hadis |
8442 | Allah kulunu sevdiğinde, rızkını yetecek kadar verir. | Ramuz el e-hadis, 85. sayfa, 7. hadis |
8443 | Allah bir kulu sevdiğinde, mescide kayyum eder. Sevmezse hamama hizmetçi eder. | Ramuz el e-hadis, 85. sayfa, 8. hadis |
9569 | Günahtan tövbe eden, günahsız gibidir. Ve Allah teala bir kulu sevdiğinde, günah o kula zarar vermez. (Ya günah işlemez veya işlerse nedamet getirmesine sebeb olur. ) | Ramuz el e-hadis, 197. sayfa, 1. hadis |