Enes İbni Mâlik radıyallahu anh’den rivâyet edildiğine göre Nebî sallallahu aleyhi ve sellem, (çocuğunun) mezarı başında (bağıra-çağıra) ağlayan bir Kadının yanından geçti.
Ona:
“Allah’dan kork ve sabret!” buyurdu.
Kadın:
Çek git başımdan; zira benim başıma gelen felâket, senin başına gelmemiştir, dedi.
Kadın Hz. Peygamber’i tanıyamamıştı. Kendisine, onun Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem olduğunu söylediler. Bunu duyar duymaz Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem’in kapısına koştu, orada kapıcılar yoktu. (Özür beyân etmek üzere Hz. Peygamber’e):
Sizi tanıyamadım, dedi.
Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem de:
“Sabır dediğin, felâketle karşılaştığın ilk anda dayanmaktır” buyurdu.
