| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 7269 | Cennete gireceklerin sonuncusu Cüheyne kabilesinden biridir. İsmi de Cüheyne'dir. Cennet halkı: "Sorun" derler. "Son haber nedir?" Sorarlar: "Halktan azab olan var mı?" "hayır" der. "Son olan benim" (Cehennemden en son çıkacak müslüman) | Ramuz el e-hadis, 4. sayfa, 1. hadis |
| 7305 | Müjde olsun sana. Zira Cenabı hak: "Bu humma benim ateşimdir. onu mü'min kuluma ahiretteki ateş hissesini dünyada savuşturması için musallat ederim"buyurur. (Peygamberimiz humma veya sıtmaya tutulan bir zatı ziyaretlerinde böyle buyurmuşlardır.) | Ramuz el e-hadis, 6. sayfa, 13. hadis |
| 7330 | (Allah Teala buyurur ki): "Ey Adem oğlu, günün evvelinde benim için iki rek'atı deruhde et, sana o günün sonu için kafi olayım." | Ramuz el e-hadis, 9. sayfa, 3. hadis |
| 7335 | Ebu Bekri Sıddık (r.a.) vezirimdir ve benden sonra ümmetim üzerine halifemdir. Ömer (r.a.) benim lisanım üzerine konuşur. Ali (r.a.) amcamın oğludur, kardeşimdir, bayrağımın hamilidir. Ve Osman (r.a.) bendendir ve ben de Osman (r.a.)'danım. | Ramuz el e-hadis, 9. sayfa, 8. hadis |
| 7339 | Rabbim katından bana bir melek geldi de: "Ümmetimin yarısının Cennete konulması ile şefaat arasında" beni muhayyer kıldı. ben de "Şefaati" seçtim. Bu şefaat, hiçbir şeyi Allah'a ortak koşmadan ölen kimse içindir. | Ramuz el e-hadis, 10. sayfa, 2. hadis |
| 7346 | Biraz önce Cibril (a.s) Bana geldi ve: "İnnâ lillah ve innâ ileyhi râci'ûn" dedi. ben de: "Evet, biz Allah'ınız ve ona dönücüyüz. Fakat ne sebeble böyle söyledin Ya Cibril?" dedim. Buyurdu ki: "Senin ümmetin, çok değil, Senden az bir zaman sonra fitneye düşecektir." ben de: "Küfür fitnesi mi, yoksa dalalet fitnesi mi?" diye sordum. Buyurdu ki: "Bunların hepsi olacak." "ben onlara Allah'ın kitabını bırakıyorum, bu fitne nereden doğar?" dedim. Dedi ki: "Allah'ın kitabını bırakmaları sebebiyle dalalete düşerler. Ve bu onların Uleması ve Umerası ile başlar. Umera halkın haklarını kendilerine vermez ve aralarında kıtal vaki olur. Ulema da umeranın arzu ve heveslerine tabi olur ve onların dalalette devamlarına sebep olurlar. Sonra da bu hallerinden çekinmezler." ben de: "Ya Cibril! Onlardan kurtulmak isteyen kimse ne ile kurtulur?" dedim. Buyurdu ki: "Çekinmek ve sabır etmekle ki, hakları verilirse alırlar, verilmezse vazgeçerler" | Ramuz el e-hadis, 10. sayfa, 9. hadis |
| 7352 | (Bir Yahudiye hitaben) Misk ağacına inanıyor ve onu kitabınızda buluyor musun? Bevl ve cünüplük bir terdir; insanın şakaklarından ayaklarına kadar misk olarak akar. ( Cennette) | Ramuz el e-hadis, 11. sayfa, 6. hadis |
| 7557 | Allah Teala bir kulu sevdiğinde Cebrail (a.s.)'a şöyle seslenir: "ben filanı sevdim, sen de onu sev." Cebrail (a.s.) da ayın şeyi semada nida eder. O kimsenin muhabbeti sonra arz ehline indirilir. İşte bu, Allah Teala'nın şu mealdeki kavlinin ifadesidir: "O kimseler ki, iman edip iyi ameller işlediler. Rahman onlar için bir muhabbet kılacaktır." Allah, bir kula buğz ederse Cebrail (a.s.)'a şöyle nida eder: "ben filana buğz ettim." Cebrail (a.s.) da aynı şeyi semada nida eder. Sonra o kimse için buğz arza indirilir. | Ramuz el e-hadis, 25. sayfa, 6. hadis |
| 7714 | Namaza kalktığın zaman tekbir al. Sonra Kur'an'dan sana kolay geleni oku, sonra rükû'a varınca bütün uzuvların sükun buluncaya kadar ellerini dizlerinin üzerinde sabit tut. Sonra başını kaldırdığında bütün uzuvların eski haline dönünceye kadar doğrul. Sonra secdeye vardığında bütün kemiklerin tam sükuna erinceye kadar otur. Sonra ordan kalkınca bütün kemiklerin yerlerine gelinceye kadar sabit ol. Sonra bunun aynını yap. Sonra namazın ortasında oturduğun zaman itmi'nan bulup, sol ayağını yere yay. Sonra teşehhüdde bulun. Sonra kıyama kalktığında namazı bitirinceye kadar benzer şekilde (yaparsın.) | Ramuz el e-hadis, 36. sayfa, 9. hadis |
| 7719 | Sizden birisinin hayvanı çöl gibi ıssız bir yerde elinden kaçarsa şöyle nida etsin: "Ey Allah'ın kulları benim için onu tutunuz. Ey Allah'ın kulları benim için onu tutunuz." Zira yer yüzünde Allah'ın öyle hazır kulları vardır ki, o hayvanı onun için tutacaktır. | Ramuz el e-hadis, 36. sayfa, 14. hadis |
