| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 7313 | Mehdi ile müjdelenin. O Kureyş'ten ve Ehlibeytimden bir kişidir. O insanların ihtilaf ve içtimai sarsıntılar içinde bulundukları bir sırada çıkar. O yeryüzünü, kendinden önce zulüm ve baskı ile doldurulduğu gibi, adalet ve insaf ile doldurur. Ondan yer ve gök ehli razıdır. Ve O malı "Sahâhan" olarak taksim eder. Dediler ki: "Sahâhan nedir?". Buyurdu ki: "Seviye üzere" demektir. Ve ümmeti Muhammed (s.a.s.)'in kalblerini zenginlikle doldurur ve adaleti onları ihata eder. O kadar ki bir munadiye: "kimin ihtiyacı varsa bana gelsin" diye nida etmesi emrolunduğunda, bir kişiden başka kimse gelmez. O kimse istekte bulunur. O da "Sâdin'e (hazinedara) git, sana versin" der. O da gider ve: "Ben Mehdi tarafından kendisine istediği verilmesi için gönderilen kimseyim" dediğinde hazinedar: "Al " der. O da alır. Fakat aldığını taşımaya gücü yetmez. Bunun üzerine taşıyabileceğini alır, fazlasını geri bırakır. O malla çıkar ama sonra pişman olur ve: "Ümmeti Muhammed'den (s.a.s.) nefis cihetinden en aç gözlüsü herhalde benim. Onların hepsi de bu mala davet olundukları halde benden başkası buna icabet etmedi" diyerek aldığı malı iade etmek ister. Hazinedar da: " Biz verdiğimizi katiyyen geri almayız" der. Bu devir altı, yedi, sekiz veya dokuz sene devam eder. Bundan sonraki hayatta ise hayır yoktur. | Ramuz el e-hadis, 7. sayfa, 7. hadis |
| 7332 | Mescidler bina edin ve onlardan toz toprağı çıkartıp temiz tutunuz. Her kim Allah için bir mescid bina ederse, Allah ona Cennette bir köşk yapar. Denildi ki: "Ya Resulallah bunlara yol kenarlarında yapılan namazgahlar da dahil mi? "Evet" buyurdu. Mescidlerden toz-toprağı çıkarmak hurilerin mehirleridir. | Ramuz el e-hadis, 9. sayfa, 5. hadis |
| 7372 | Habeşiler sizi bıraktıkça siz de onları bırakınız. Zira Kabe'nin hazinesini ancak Habeşilerden iki bacağı ince bir kimse çıkaracaktır. | Ramuz el e-hadis, 13. sayfa, 1. hadis |
| 7485 | Hicaz yahudilerini ve Necran ehlini Arab yarımadasından çıkarınız. Biliniz ki, insanların en şerlileri, Peygamberlerinin kabirlerini mescid ittihaz edenlerdir. (Ravi: Resuli Ekrem (s.a.s.)'in son sözünün bu olduğunu söyleyerek hadisi rivayet etmiştir.) | Ramuz el e-hadis, 20. sayfa, 8. hadis |
| 7530 | Sizden biri yatağına gireceği zaman, gömleğini çıkarıp onunla yatağını silsin, temizlesin. Zira o bilmez ki yatağından kalktıktan sonra yatağına bir şey oldu mu? (böcek, akreb v.s girdi mi?) Sonra sağ yanı üzerine yatsın ve şöyle dua etsin: "Ya Rabbi! Senin adını anarak sağ yanımı yere koydum. Ancak senin yardımınla kaldırabilirim. Eğer ruhumu kabzedersen ona merhamet eyle. Eğer onu geri verirsen salih kullarını muhafaza ettiğin şekilde onu koru Allahım". | Ramuz el e-hadis, 23. sayfa, 7. hadis |
| 7573 | Müezzin ezan okuduğu zaman şeytan mescidden sür'atle çıkar, müezzin sükut edince de geri döner. Müezzin kamet alınca, şeytan sesli bir şekilde yellenerek yine mescidden çıkar, sükut edince tekrar döner de namazda bulunan müslüman kişi ile nefsi arasına girer. Böylece o şahıs namazını fazla mı, yoksa noksan mı kıldı bilemez olur. Sizden biriniz böyle bir durumla karşılaştığında, otururken, selam vermeden önce, iki secde yapsın ve sonra selam versin. | Ramuz el e-hadis, 26. sayfa, 7. hadis |
| 7711 | Sizden birisi ayakkabısını giyerken sağı ile başlasın, çıkarırken de soldan başlasın ki, giyerken sağ ayak birinci, çıkarken de sonuncu olsun. | Ramuz el e-hadis, 36. sayfa, 6. hadis |
| 7764 | Müslim bir kimse abdest aldığında, onun hataları kulaklarından, gözlerinden, ellerinden ve ayaklarından çıkar. Oturursa mağfur olarak oturmuş olur. | Ramuz el e-hadis, 39. sayfa, 17. hadis |
| 7765 | Sizden birisi abdest aldığında, abdestini tam alır ve mescidi kasdedip çıkarsa ve ellerinin parmaklarını da birbirine kilitlemez ise, o kimse namazda sayılır. | Ramuz el e-hadis, 40. sayfa, 1. hadis |
| 7808 | Masiyet üzerine yemin ettiğinde onu terk et. Cahiliyet meyillerini (saz tambur vs.) ayağının altına al. İçki içmekten sakınmanı tavsiye ederim. Mukakkakki Allah içki içeni temize çıkarmaz. (tevbe etmedikçe). | Ramuz el e-hadis, 42. sayfa, 12. hadis |
