| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 7296 | Allah mü'min kulunu ancak ummadığı yerden rızıklandırmayı diledi. | Ramuz el e-hadis, 6. sayfa, 4. hadis |
| 7298 | Allah, mü'min kulunun bedeni üzerinde, belayı sultan (hakim) kılmayı istemedi. | Ramuz el e-hadis, 6. sayfa, 6. hadis |
| 7525 | Allah Teala müslim bir kulunu, bedenine bir musibetle ibtilaya maruz bıraktığı zaman, Aziz ve Celil olan Allah meleklerine şöyle buyurur: "Onun için evvelce işlemekte olduğu amelin en iyisini yazın." Eğer Allah o kuluna şifa verirse onu günahtan yıkar ve temirler. Eğer ruhunu kabz ederse onu bağışlar. Ve rahmetine nail kılar. | Ramuz el e-hadis, 23. sayfa, 2. hadis |
| 7551 | Allah Teala bir kulunu severse, o kulun yalvarmasını işitmek için, kendisini ibtilaya maruz bırakır. | Ramuz el e-hadis, 24. sayfa, 15. hadis |
| 7866 | Sizden biri derde uğramış birini gördüğünde kendi kendine: "Hamd olsun o Allah'a ki, onu mübtela ettiği şeyden bana afiyet verdi. Onun ve pekçok kulunun üzerine beni tafdil etti." derse bu, nimetin şükrü olur. | Ramuz el e-hadis, 46. sayfa, 4. hadis |
| 7902 | Sizden biri bir hayvana bindiğinde o hayvanı süratliye yakın orta bir hızla yürütsün -Yahut şöyle buyurdu- yormaksızın kolay ve hızlı bir tarzda yürütsün. Muhakkak ki Allah Teala kulunu güçlü ile zaif arasında bir vasatta taşıtır. (Hayvanı fazla zorlatmamak lazım) | Ramuz el e-hadis, 48. sayfa, 9. hadis |
| 8104 | Bir kulun günahları çok olup da onlara kefaret olacak amelleri de yoksa Allah o kulunu öyle bir hüzünle mübtela kılar ki, günahlarına kefaret olsun. | Ramuz el e-hadis, 61. sayfa, 15. hadis |
| 8442 | Allah kulunu sevdiğinde, rızkını yetecek kadar verir. | Ramuz el e-hadis, 85. sayfa, 7. hadis |
| 8493 | Allah (z.c.hz.) kulunu, yediğinde veya içtiğinde, bir defa dediği "Elhamdülillâh" sözünden dolayı Cennete koyar. | Ramuz el e-hadis, 89. sayfa, 10. hadis |
| 8556 | Allah (z.c.hz.) kulunu, hicab vaki olmadıkça, affeder. Bu husus soruldu. Buyurdu ki: Hicab vaki olması ruhun müşrik olarak (yani imansız olarak) çıkmasıdır. | Ramuz el e-hadis, 94. sayfa, 1. hadis |
