No | Hadis Metni | Kaynak |
9698 | Yılan fasıktır. Akrep te fare de karga da fasıktır. (hepsi öldürülür) | Ramuz el e-hadis, 205. sayfa, 1. hadis |
9728 | Ev haremdir. Kim ki (habersiz) kötü niyetle senin evine girerse Onu öldür. | Ramuz el e-hadis, 207. sayfa, 3. hadis |
9748 | Dünya mümine mal Olmaz. Nasıl Olur? Zira dünya müminin belası ve zindanıdır. (Zira müminin dOksan dOkuz bin vazifesi Olup, bunların derdindedir. Gayesi, aman şurada OlOr:green'>Olduğu kadar Allah'a yaklaşma yOluna bakmaktır. Zira Onu burada kazanacaktır.) | Ramuz el e-hadis, 208. sayfa, 4. hadis |
9768 | Bir binek adam şeytandır. İki binici de şeytandır. Üç OlOr:green'>Oldumu işler yOluna girer. | Ramuz el e-hadis, 209. sayfa, 6. hadis |
9825 | Cömert, ancak Allah'a hüsnü zannı OlOr:green'>Olduğundan cömertlik yapar. Hasis ise ancak Allah'a sui zannı sebebiyle cimrilik yapar. | Ramuz el e-hadis, 213. sayfa, 6. hadis |
9851 | Esselamü aleyküm ey müminler kavminin yurdu. Biz size kavuşacağız. "İnnâlillah ve innâ ileyhi râci'ûn." Sizler büyük bir hayra nail OlOr:green'>Oldunuz. Ve dünya şerrini de atlattınız. | Ramuz el e-hadis, 215. sayfa, 2. hadis |
9877 | Şehid, öldürülmesinin acısını, sizden birinin pirenin ısırmasını duyduğu kadar duyar. | Ramuz el e-hadis, 216. sayfa, 10. hadis |
9878 | Şehid öldürülmesinin elemini, ancak sizin pire ısırmasını duyduğunuz gibi duyar. | Ramuz el e-hadis, 216. sayfa, 11. hadis |
9924 | Taun, Allah'ın kullarından bazılarını mübtela kıldığı azab işaretlerinden biridir. Bir yerde taun OlOr:green'>Olduğunu duyarsanız Onun üzerine gitmeyin. Bulunduğunuz yerde vaki Olursa Oradan da kaçmayın. | Ramuz el e-hadis, 220. sayfa, 11. hadis |
9925 | Taun, Allah'ın istediğine gönderdiği bir azabtır. Allah, bunu müminlere rahmet Olarak kılar. Bir kimse, beldesinde taun vaki Olur ve O da Onu sabırla ve sabrına karşılık sevab umarak beklerse ve ancak Allah'ın yazmış OlOr:green'>Olduğu şeyden başkasının kendisine isabet etmiyeceğini bilerek karşılarsa, O kimse için bir şehid ecrinin misli vardır. | Ramuz el e-hadis, 220. sayfa, 12. hadis |