| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 12608 | bir kimse öfkesini tutarsa Allah (z.c.hz.) ondan azabını men eder. bir kimse Rabbına özür beyan ederse Allah (z.c.hz.) özrünü kabul eder. bir kimse dilini tutarsa Allah da onun ayıbını örter. | Ramuz el e-hadis, 441. sayfa, 8. hadis |
| 12609 | bir kimse gazabını tutar, rızasını yayar, iyiliğini bezleder, akrabayı yoklar, emaneti öderse, Allah (z.c.hz.) onu kıyamette Nûru Azamına ithal eder. | Ramuz el e-hadis, 441. sayfa, 9. hadis |
| 12610 | (Hizmetçilerden) bir kimse size mülayim olursa, yediğinizden yedirin, giydiğinizden giydirin. Onlardan size mülayim olmayan olursa satın. Allah (z.c.hz.)'nin mahlukatına azab etmeyin. | Ramuz el e-hadis, 441. sayfa, 10. hadis |
| 12611 | bir kimse dünyada şöhret elbisesi giyerse, Allah (z.c.hz.) onu kıyamet günü aynı elbiseyi giydirerek sûi şöhretle teşhir eder ve nihayet onu ateş alır. | Ramuz el e-hadis, 441. sayfa, 11. hadis |
| 12612 | bir kimse istiğfara mülazemet ederse, Allah (z.c.hz.) ona her darlıktan bir çıkış verir. Her kaygıdan azade eder. Rızkını da ummadık yerden verir. | Ramuz el e-hadis, 441. sayfa, 12. hadis |
| 12613 | bir kimse bu duaya devam ederse beladan zor görmeden vefat eder: "Allahümme ahsin âkibetenâ fil umûri Külliha ve ecirnâ min hızyid dünyâ ve azâbül âhirah." | Ramuz el e-hadis, 442. sayfa, 1. hadis |
| 12614 | bir kimse kumar oynar da kalkar namaz kılarsa, onun meseli irin ve domuz kanı ile abdest alan gibidir. Allah, onun namazı "kabul olsun" der mi? | Ramuz el e-hadis, 442. sayfa, 2. hadis |
| 12616 | bir kimse sahanı (sünnetler) ve parmaklarını yalarsa Allah (z.c.hz.) onu dünya ve ahirette tok eder. | Ramuz el e-hadis, 442. sayfa, 4. hadis |
| 12619 | bir kimse yalanı, yalanla ameli ve cahilane amelleri bırakmazsa, Allah (z.c.hz.)'nin onun yemeği ve içmeyi bırakmasına ihtiyacı yoktur. (Orucunun kıymeti yok.) | Ramuz el e-hadis, 442. sayfa, 7. hadis |
| 12622 | bir kimseyi namazı "fahşa ve münkerden" men etmezse, o namaz Allah'dan uzaklaşmaktan başka bir şeyi artırmaz. | Ramuz el e-hadis, 442. sayfa, 10. hadis |
