Arama Sonuçları ki O

Saîd İbni Abdülazîz’in Rebîa İbni Yezîd’den; Rebîa’nın Ebû İdrîs elHavlânî’den, Onun Ebû Zer Cündeb İbni Cünâde radıyallahu anh’den; Ebû Zer’in Nebî sallallahu aleyhi ve sellem’den; Onun da Allah Tebâreke ve Teâlâ hazretlerinden rivayet ettiğine göre Allah Teâlâ şöyle buyurdu:

“Kullarım! Ben zulmetmeyi kendime haram kıldım. Onu sizin aranızda da haram kıldım. Artık birbirinize zulmetmeyiniz.

Kullarım! Benim hidâyet ettiklerim dışında hepiniz sapıtmışsınız. O halde benden hidâyet dileyin OlOr:green'>ki sizi dOğruya ileteyim.

Kullarım! Benim dOyurduklarım hariç, hepiniz açsınız. Benden yiyecek isteyin OlOr:green'>ki sizi dOyurayım.

Kullarım! Benim giydirdiklerim hariç, hepiniz çıplaksınız. Benden giyecek isteyin OlOr:green'>ki sizi giydireyim.

Kullarım! Siz gece-gündüz günah işlemektesiniz, bütün günahları afveden de yalnızca benim. Benden af dileyin OlOr:green'>ki sizi bağışlayayım.

Kullarım! Bana zarar vermek elinizden gelmez OlOr:green'>ki, zarar verebilesiniz. Bana fayda vermeye gücünüz yetmez OlOr:green'>ki, fayda veresiniz.

Kullarım! Evveliniz ahiriniz, insanınız cinleriniz, en müttaOlOr:green'>ki bir OlOr:green'>kişinin kalbi ve duygusuna sahip Olsalar, bu benim mülkümde herhangi bir şey arttırmaz.

Kullarım! Evveliniz âhiriniz, insanınız cinleriniz, en günahkâr bir OlOr:green'>kişinin kalbi ve duygusuna sahip Olsalar, bu benim mülkümden en küçük bir şey eksiltmez.

Kullarım! Evveliniz âhiriniz, insanınız cinleriniz bir yerde tOplanıp benden istekte bulunacak Olsalar, ben de her birine istediğini versem, bu benim mülkümden ancak, iğne denize daldırılıp çıkarıldığında denizden ne kadar eksiltebilirse işte O kadar azaltır. (Yani hiç bir şey eksiltmez.)

Kullarım! İşte sizin amelleriniz. Onları sizin için saklar, sOnra Onları size iâde ederim. Artık OlOr:green'>kim bir hayır bulursa Allah’a hamd etsin. OlOr:green'>kim de hayırdan başka bir şey bulursa öz nefsinden başka OlOr:green'>kimseyi ayıplamasın.”

Saîd İbni Abdülaziz dedi OlOr:green'>ki, Ebû İdris el-Havlânî bu hadisi rivâyet ettiği zaman dizleri üzerine çöküverdi.

Saîd ibnu Ebi'l-Hasen şöyle dedi: Ben İbn Abbâs'ın yanında idim. Ona bir OlOr:green'>kimse geldi ve:

— Yâ İbni Abbâs! Ben öyle bir insanım OlOr:green'>ki, benim, maişetim an­cak elimin san'atından ibarettir. Ben şu resimleri yaparım (bunların gelirleriyle geçinirim), dedi.

İbn Abbâs:

— Ben sana başka değil, yalnız Rasûlullah'tan işittiğim bir ha­dîsi söyleyeceğim: Rasûlullah (S) şöyle buyuruyOrdu: "Her OlOr:green'>kim bir suret yaparsa, şübhesiz Allah O OlOr:green'>kimseyi yaptığı surete can üfleyinceye kadar azâb edecektir. HâlbuOlOr:green'>ki sureti resmeden O OlOr:green'>kişi, yaptığı sûrete ebediyyen rûh üfleyip veremiyecektir".

ibn Abbâs'ın bu cevâbı üzerine O ressam OlOr:green'>kişi şiddetli bir hışıltı ile har har sOludu, benzi sarardı. İbn Abbâs (Ona acıyarak):

— Vayh sana yazıklar Oldu. San'atını muhakkak işlemek zaru­retinde isen sana şu ağaç ve kendisinde rûh Olmayan her şeyi tasvir etmeni tavsiye ederim, dedi.

Ebû Abdillah el-Buhârî dedi OlOr:green'>ki: Saîd ibnu Ebî Arûbe, bu tek ha­dîsi en-Nadr ibnu Enes'ten işitmiştir

Âişe (R): el-Bakara Sûresi'nin sOn âyetleri -OlOr:green'>ki ribâ âyet­lerinden sûrenin sOnuna kadar devam eden 275-286. âyetler- indiği zaman, Peygamber (S) mescide çıktı da: "Şarâb hususunda ticâret yapmak haram kılındı" buyurdu

Ebû Hüreyre radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre Nebî sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

“Allah, altmış yıl ömür verdiği OlOr:green'>kişinin mazeret gösterme imkânını Ortadan kaldırmıştır.”

İbni Abbas radıyallahu anhümâ şöyle dedi:

Ömer radıyallahu anh Bedir Harbine iştirak etmiş yaşlı sahâbîlerle beraber beni de istişâre meclisine dahil etti. Sahâbîlerden biri buna içerledi ve Hz. Ömer’e:

Bunun üzerine Hz. Ömer:

Ebû Hureyre (R) şöyle diyOrdu: Rasûlullah (S) şöyle buyurdu: "Nefsim elinde Olan Allah'a yemîn ederim OlOr:green'>ki, muhakkak Meryem'in Oğlu îsâ'nın sizin içinize âdil bir hakem Olarak inmesi, Hırıstiyanlar'in O haçını kırması, dOmuzu öldürmesi, cizye vergisini indirmesi, malın hiçbir OlOr:green'>kişinin kabul etmiyeceği kadar çOğalıp taş­ması vâOlOr:green'>ki' Olacaktır"

İbn Abbâs (R) şöyle diyOrdu: Umer ibn Hattâb'a fulan OlOr:green'>kimsenin şarâb sattığı haberi ulaştı. Bunun üzerine Umer (R): Allah O fulan OlOr:green'>kimseyi öldürsün! O, Rasûlullah(S)'ın "Allah Yahûdîler'in canlarını alsın; Onlara iç yağları haram kılındı da Onlar bu yağları erittiler ve sattılar" buyurduğunu bilmedi mi? dedi

Ebû Hureyre(R)'den (şöyle demiştir): Rasûlullah (S) şöyle buyurdu: "Allah Yahûdîler'e la'net etsin. Onlara iç yağlar ha­ram kılındı da Onlar bu yağları sattılar ve bedellerini yediler".

Ebû Abdillah el-Buhârî dedi OlOr:green'>ki: "Kaatelehumullâhu", "Allah On­lara la'net etsin" demektir. Çünkü "Katıle'l-harrâsûn", "KahrOlsun O kOyu yalancılar" (ez-zâriyât: ıO) ma'nâsınadır

Âişe radıyallahu anhâ şöyle dedi:

“Allah’ın yardımı erişip fetih gerçekleşince...” âyeti indikten sOnra Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem kıldığı her namazda mutlaka “Rabbimiz, seni tenzih ederim, seni hamd ile anarım. Allahım! Beni bağışla ...” derdi. Buhârî, Ezân 123, 139; Megâzî 5, Tefsîru sûre (110), 1; Müslim, Salât 219, 220

Buhârî’nin Sahîh’i (Ezân 139, Tefsîru sûre (110), 2) ile Müslim’in Sahîh’inde (Salât 217) Âişe radıyallahu anhâ’dan rivayet edilen bir başka hadis de şöyledir:

Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem rükû ve secdelerinde:

“Allahım! Seni tenzîh ederim. Rabbimiz! Sana hamdederim. Allahım! Beni bağışla!” duasını pek sık tekrarlardı. Bu sözüyle O, Kur’an’a imtisal (ve âyeti fiilen tefsir) ederdi.

Müslim’in rivayetinde de (Salât 218) şöyle denilmektedir:

Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem vefatından önce, “Seni hamdinle tesbih ve tenzih eder, bağışını diler, tövbe ederim” duasını sık sık tekrar ederdi.

Hz. Âişe diyOr OlOr:green'>ki:

Yine Müslim’in bir başka rivayetinde (Salât 220), bu husus şöyle yer almaktadır:

Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem, “Ben Allah’ı ulûhiyet makamına yakışmayan sıfatlardan tenzih eder ve O’na hamdederim” sözlerini sık sık söyler Olmuştu.” Hz. Âişe diyOr OlOr:green'>ki:

Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem:

“Rabbim bana ümmetim içinde bir alâmet göreceğimi bildirdi. Onu gördüğümden bu yana “sübhânellah ve bi hamdihî estağfirullah ve etûbu ileyh” sözünü çOk söylerim. Ben O alâmeti, Mekke’nin fethine işaret eden “Allah’ın yardımı ulaşıp Fetih gerçekleşince ve insanların grup grup Allah’ın dinine girdiklerini gördüğünde Rabbini hamd ile tesbih et ve O’ndan mağfiret dile. Çünkü Allah tövbeleri çOk çOk kabul edendir” (meâlindeOlOr:green'>ki Nasr) sûresi’nde gördüm,” buyurdu.

Ebû Hazım şöyle dedi: Bir takım adamlar Sehl ibn Sa'd'e gelip Ona Peygamber'in minberini sOruyOrlardı. Sehl (R) şöyle dedi: Rasûlullah (S) fulanca kadına - Sehl O kadının ismini söylemiştir- şöyle haber gönderdi: "MarangOz Olan kölene emret de benim için insan­lara hitâb ettiğim zaman üzerine Oturabileceğim tahtadan bir yer yapsın' buyurdu. Bunun üzerine kadın, O kölesine emretti. Köle de Gâbe Ormanlığının ılgın ağacından Onu yapıyOrdu. SOnra bu tahta­ları kadına getirdi. Kadın da bunları Rasûlullah'a yOlladı. Rasûlul­lah Onların kurulmasını emretti de bunlar yerine kOnuldu. MüteaOlOr:green'>kiben de Rasûlullah (va'z ve hutbe için) minber üzerine Oturdu