No | Hadis Metni | Kaynak |
9400 | Herhangi bir müslümanın cenazesinde döt kişi onun hayrına şehadet ederse, Allah onu Cennete koyar. Soruldu ki; "Üç kişi de mi? Üç kişi de buyurdu. Soruldu: "İki kişi de olur mu? Olur buyruludu. | Ramuz el e-hadis, 180. sayfa, 10. hadis |
9459 | Bu ümmet içinde Ebdallar otuz kişidir. Bunların kalbleri İbrahim (a.s)'ın kalbi gibidir. Onlardan biri vefat edince Allahü Teala, onun yerini başka biriyle doldurur. | Ramuz el e-hadis, 187. sayfa, 4. hadis |
9461 | Ebdallar Şamdadırlar, Kırk kişidirler. Biri vefat ettiğinde Allah teala onun yerine başkasını getirir. Onlar sayesinde yağmur yağdırılır, düşmanlara karşı galib gelinir ve yine onlar sayesinde Şam ehlinden azab kaldırılır. | Ramuz el e-hadis, 187. sayfa, 6. hadis |
9464 | Ebdallar altmış kişidir. Onlar sözü çok derinleştirmezler. Bid'at sahibi değildirler. Batıl ve günah sözlere dalmazlar. Ve ucub sahibi de değildirler. Onlar nail oldukları bu dereceye çok namaz kılmak, çok oruç tutmak ve sadaka vermekle ulaşmamışlardır, lakin nefislerinin cömertliği, kalblerinin selameti, insanlara yaptıkları nasihatler sayesinde elde etmişlerdir. Ey Ali (r.a) onlar ümmetimin içinde kibrit-i ahmerden daha azdır. | Ramuz el e-hadis, 187. sayfa, 9. hadis |
9553 | Sığır da, devede yedi kişi için kurban edilebilir. | Ramuz el e-hadis, 195. sayfa, 12. hadis |
9565 | Satıcı ve alıcılar birbirlerinden henüz ayrılmamışlarsa ikisi de muhayyendir. Veya biri diğerine "Muhayyer kalalım" diyesiye kadar. | Ramuz el e-hadis, 196. sayfa, 9. hadis |
9603 | Üçüncü mel'undur.(Üç kişiyi bir hayvana binmiş görünce buyruldu.) | Ramuz el e-hadis, 199. sayfa, 4. hadis |
9617 | Cuma, her müslümana vacibtir (farzdır). Ancak şu dört kişi müstesna, Köle, kadın, çocuk yahut hasta. | Ramuz el e-hadis, 199. sayfa, 18. hadis |
9620 | Cuma, imamı olan her köye vacibtir. O köyde imamla beraber dört kişiden fazla adam olmasa dahi. | Ramuz el e-hadis, 200. sayfa, 3. hadis |
9626 | Cuma her köy ahalisine vacibtir. Dördüncüsü imam olmak üzere üç kişi olsa bile. | Ramuz el e-hadis, 200. sayfa, 9. hadis |