| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 13614 | Kendisine bir gam veya sıkıntı isabet ettiğinde: "Kulların yardımından Allah'ın yardımı bana kafidir. Yaratılmışların yardımından ise Halik'in yardımı bana yeter. Rızıklananlardan ise rızık vericinin yardımı bana yeter. Bütün işlerimde, bana yeten Rabbım kafidir bana. Allah bana yeter, O ne güzel vekildir. Allah bana yeter, Ondan başka ilah yoktur, Ben ancak O'na tevekkül ettim. Ve O büyük Arşın Rabbidir" diye buyururlardı. | Ramuz el e-hadis, 526. sayfa, 2. hadis |
| 13679 | Kendilerini sıtma veya ateş bastıklarında bir kırba suyu başlarından döküp yıkanırlardı. | Ramuz el e-hadis, 530. sayfa, 4. hadis |
| 13809 | Gaza, umre veya hacdan geldiklerinde, yüksek bir yerde üç defa tekbir alırlar ve sonra, "Lâ ilâhe illallahu vahdehû lâ şerike leh, lehül mülkü ve lehül hamdü ve hüve alâ külli şey'in kadîr" derler ve şu mealdeki duayı okurlardı. "Biz vazifeden dönüyoruz, Allah'a tövbe ediyoruz. Rabbımıza ibadet edip secde ediyor ve ona hamd ediyoruz. Allah vaadinde sadıktır. Kuluna yardım edip fırkaları hezimete uğratmıştır." | Ramuz el e-hadis, 539. sayfa, 6. hadis |
| 13834 | Ya hastalık veya bir sebeble gece teheccüd kılamayınca, gündüz on iki rek'at namaz kılarlardı. | Ramuz el e-hadis, 541. sayfa, 4. hadis |
| 13838 | Bir yere konduğunda veya seferden geldiğinde, iki rek'at kılmadan oturmazlardı. | Ramuz el e-hadis, 541. sayfa, 8. hadis |
| 13930 | Bedeninde bir yara veya diken batmış bir yer olursa, üzerine kına korlardı. | Ramuz el e-hadis, 546. sayfa, 18. hadis |
| 14028 | Üç hurma ile veya ateş dokunmamış bir şeyle iftar etmeyi severlerdi. | Ramuz el e-hadis, 552. sayfa, 10. hadis |
| 14054 | Gece veya gündüz bir saatte ezvac-ı tahirelerini yokladığı olurdu. | Ramuz el e-hadis, 554. sayfa, 1. hadis |
| 14180 | Bir kimsenin arkasından gelmesinden hoşlanmazlardı. Fakat sağından veya solundan gitmesini isterlerdi. | Ramuz el e-hadis, 561. sayfa, 3. hadis |
| 14199 | Namazda sağ veya sola meylettiği olurdu. Fakat başını geriye çevirdiği vaki olmamıştır. | Ramuz el e-hadis, 562. sayfa, 4. hadis |
