| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 13770 | Sabah nAmazını kıldıktan sonra yüzünü halka döner ve cemaate "İçinizde hastası olan var mı, onu ziyaret edeyim", "hayır" dediklerinde, "İçinizde cenazesi olan var mı, onu teşyi edeyim", "Hayır" dediklerinde, "İçinizde bir rüya gören varsa onu bize anlatsın" buyururlardı. | Ramuz el e-hadis, 536. sayfa, 12. hadis |
| 13819 | Bir şeyden hoşlanmadıkları zAman bu, simalarında görülürdü. | Ramuz el e-hadis, 540. sayfa, 3. hadis |
| 13882 | Kargı taşırlardı (icabında atıp da vurmak için) NAmaz kılınca bunu önüne dikerlerdi. | Ramuz el e-hadis, 544. sayfa, 6. hadis |
| 13950 | Uyudukları zAman misvak baş ucunda bulunurdu. Ve uyandıkları zAman da ilk önce misvak kullanırlardı. | Ramuz el e-hadis, 548. sayfa, 3. hadis |
| 13991 | Arka arkaya aç yattıkları geceler vaki idi. Kendi ve ailesi efradının akşam yiyecek bir şey bulAmadıkları olurdu. Ekmeklerinin çoğu arpa ekmeği idi. | Ramuz el e-hadis, 550. sayfa, 6. hadis |
| 14080 | Elbiselerine meni bulaştığında izhir otu ile elbiselerini temizlerlerdi. Sonra nAmazını kılar, kuruduktan sonra ovar, gene onunla nAmazlarını kıldıkları vaki olurdu. | Ramuz el e-hadis, 555. sayfa, 11. hadis |
| 14096 | Gece on üç rek'at nAmaz kılarlardı. Üç rek'atı vitir ve iki rek'at sabah nAmazının sünneti bunlardandır. | Ramuz el e-hadis, 556. sayfa, 8. hadis |
| 14102 | Güneş meyl ettiğinde öğlenin farzından önce, aralarını ayırmadan bir selam ile dört rekat nAmaz kılar ve "Güneş meyl edince semanın kapıları açılır" buyururdu. | Ramuz el e-hadis, 556. sayfa, 14. hadis |
| 14142 | Ashabı Kiramına, humma ve bütün ağrılara karşı şu duayı okumalarını öğretirlerdi: "Bismillahil kebîr, eûzübillahil Azîm min şerri külli ırkın neârin, ve min şerri harrin nar." (Büyük Allah adıyla, atan her dAmarın şerrinden ve ateşin hararetinin verdiği zarardan yüce Allah'a sığınırım" | Ramuz el e-hadis, 558. sayfa, 18. hadis |
| 14205 | Son sözü: "NAmaza, nAmaza (dikkat edin) idareniz altında bulunanlar ve memlükleriniz hususunda Allah'tan korkun." Oldu. | Ramuz el e-hadis, 562. sayfa, 10. hadis |
