No | Hadis Metni | Kaynak |
13822 | Ashabından Birine tesadüf edince onu okşar ve dua ederdi. | Ramuz el e-hadis, 540. sayfa, 6. hadis |
13823 | Ashabından Birine rastlayınca önce selam verir, sonra musafaha ederdi. | Ramuz el e-hadis, 540. sayfa, 7. hadis |
13824 | Bir kimsenin ismini çıkaramazsa ona "Ey Abdullah oğlu" diye hitab ederlerdi. | Ramuz el e-hadis, 540. sayfa, 8. hadis |
13825 | Bir korku ayeti geldiğinde Allah'a sığınır, Bir rahmet ayeti geçince de rahmet isterlerdi. Allah'ı tenzih eden Bir ayet geçtiğinde de O'nu tesbih ederlerdi. | Ramuz el e-hadis, 540. sayfa, 9. hadis |
13828 | Ehli Beytinden Biri hastalanınca ona "kul eûzü"leri okur ve nefes ederdi. | Ramuz el e-hadis, 540. sayfa, 12. hadis |
13845 | Beyti Şerife baktıklarında şöyle dua ederlerdi: Allahümme zid Beytike hâzâ teşrîfen ve ta'zîmen ve tekrîmen ve Birren ve mehâbeten." (Allahım Senin bu Beytinin şerefini artır. Ona tazimi, tekrimi, iyilik ve mehabeti ziyade eyle) | Ramuz el e-hadis, 541. sayfa, 15. hadis |
13847 | Fırtına şiddetlendiğinde, rüzgara karşı dururlar ve iki dizleri üzerine kalkıp ellerini uzatarak şöyle dua ederlerdi: "Yarabbi, bu rüzgarın hayrını ve onunla gönderilenin iyiliğini Senden isterim. Onun şerrinden ve onunla gönderilenin zararından Sana sığınırım. Allahım onu Bir Rahmet kıl ve azab vesilesi eyleme. Ya Rabbi onu rahatlık vesilesi kıl ve onu faydasız kılma." | Ramuz el e-hadis, 542. sayfa, 1. hadis |
13850 | Bir kimse ile vedalaşırken o adam elini bırakmadan bırakmaz ve "dinini, emanetini ve amellerin sonuçlarını Allaha emanet ederim" derdi. | Ramuz el e-hadis, 542. sayfa, 4. hadis |
13869 | Çok merhametli idiler. Ona Birisi geldiğinde eğer yanında Bir şey var ise verirler, olmazsa vaad ederler ve vaadini de yerine getirirler idi. | Ramuz el e-hadis, 543. sayfa, 12. hadis |
14014 | Temiz toprak ile teyemmüm yapar, ellerini ve yüzünü Birer defa mesh ederdi. | Ramuz el e-hadis, 551. sayfa, 12. hadis |