| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 13842 | Bir konağa indiğinde, iki rek'at kılmayınca ayrılmazlardı. | Ramuz el e-hadis, 541. sayfa, 12. hadis |
| 13844 | Aynada yüzlerine nazar ettiklerinde şöyle derlerdi: "Hamd olsun o Allaha ki Benim siretimi ve suretimi güzel yarattı. Benden başkasında çirkinlik veren şeyi Bende güzel kıldı." Sürme çektiklerinde de her bir gözüne iki defa çekerlerdi. Ücüncüyü de hem ona, hem one çekerlerdi. Ayakkabısını giydiğinde sağdan, çıkardığında soldan başlarlardı. Mescide sağ ayağı ile girerlerdi. (Sol ile çıkılır) Alıp vermede her şeyde sağla başlamayı severlerdi. | Ramuz el e-hadis, 541. sayfa, 14. hadis |
| 13847 | Fırtına şiddetlendiğinde, rüzgara karşı dururlar ve iki dizleri üzerine kalkıp ellerini uzatarak şöyle dua ederlerdi: "Yarabbi, bu rüzgarın hayrını ve onunla gönderilenin iyiliğini Senden isterim. Onun şerrinden ve onunla gönderilenin zararından Sana sığınırım. Allahım onu bir Rahmet kıl ve azab vesilesi eyleme. Ya Rabbi onu rahatlık vesilesi kıl ve onu faydasız kılma." | Ramuz el e-hadis, 542. sayfa, 1. hadis |
| 13854 | En çok yaptıkları duaları şöyle idi: "Ya mukallibel kulûb, sebbit kalbî alâ dînike.": (Ey kalbleri çeviren Rabbım, kalbimi dinine sabit kıl) Bu husus sorulduğunda şöyle demişlerdi: "Hiç bir kimse yoktur ki, kalbi Allahın parmaklarından iki parmak arasında olmasın. Allah kimi dilerse onu doğrultur, kimi de dilerse onu kaydırır. | Ramuz el e-hadis, 542. sayfa, 8. hadis |
| 13860 | Mührü şerifi gümüşten ve taşı da Habeş akikindendi. | Ramuz el e-hadis, 543. sayfa, 3. hadis |
| 13866 | Bazen yarım baş ağrıları tutar ve bir iki gün mescide çıkamazlardı. | Ramuz el e-hadis, 543. sayfa, 9. hadis |
| 13894 | İki müezzinleri vardı. Biri Bilal (r.a) diğeri âmâ olan İbni Ümmü Mektum (r.a) idi. | Ramuz el e-hadis, 545. sayfa, 2. hadis |
| 13895 | Nalınının tasması iki bölüktü. | Ramuz el e-hadis, 545. sayfa, 3. hadis |
| 13905 | Dayanarak yemezdi. Arkasından iki şahsı bile yürütmezdi. | Ramuz el e-hadis, 545. sayfa, 13. hadis |
| 13911 | Ramazan bayramına ancak iki kişinin şehadetinden sonra cevaz verirlerdi. | Ramuz el e-hadis, 545. sayfa, 19. hadis |
