No | Hadis Metni | Kaynak |
12151 | bir kimse Cuma günü gusl ederse, Allah onu günahlarından çıkarır ve ona denir ki: "Ameline yeniden başla." | Ramuz el e-hadis, 407. sayfa, 6. hadis |
12165 | bir kimse çok istiğfar ederse, Aziz ve Celil olan Allah onu her hemden kurtarır ve her sıkıntıdan halas eder ve onu hiç ummadığı yerden rızıklandırır. | Ramuz el e-hadis, 408. sayfa, 6. hadis |
12195 | bir kimse bir fakire günü gelince yine mühlet verirse, her günü ona bir sadaka olur. | Ramuz el e-hadis, 410. sayfa, 7. hadis |
12197 | bir kimseye Allah nimet verir ve o kimse onun devamını isterse çok "Lâ havle velâ kuvvete illâ billah" desin. Sonra "Bostanına girdiğin zaman: Maşaallah lâ kuvvete illâ billah demeli değil miydin?" mealindeki ayeti okudu. | Ramuz el e-hadis, 410. sayfa, 9. hadis |
12207 | bir kimsenin eli ihsanlı, dili dürüst, kalbi temiz olur ve boğazına ve fercine de sahip olursa o kimse "ilimde râsih" olanlardandır. | Ramuz el e-hadis, 411. sayfa, 5. hadis |
12209 | bir kimsenin çocuğu evlendirilecek çağa gelince, kuvveti varsa evlendirsin. Evlendirmez ve çocuk ta fena bir şey yaparsa mesuliyeti babaya aittir. | Ramuz el e-hadis, 411. sayfa, 7. hadis |
12210 | Bu ümmetten bir kişi seksen yaşına gelirse, Allah Teala onun bedenini Cehenneme haram eder. | Ramuz el e-hadis, 411. sayfa, 8. hadis |
12228 | Kim kendinden sonra bir hazine bırakırsa, bu ona çok zehirli vahşi öyle bir yılan halinde temsil olunur ki, sahibine ağzını açarak şöyle der: "Yazık sana, şu halin nedir? Ben senin kendinden sonraya bıraktığın hazinenim." Ve onu takipte devam eder ve elini yakalayıp ısırır, sonra bedenini ısırıp yutar. | Ramuz el e-hadis, 412. sayfa, 10. hadis |
12262 | Kim, bir kavmin mevlasını (reisini) izinleri olmadan veli edinirse, veya bir caniyi himaye ederse, Allah'ın gadabı onun üzerine olur. Allah onun ne farzını ne de nafilesini kabul eder. | Ramuz el e-hadis, 415. sayfa, 5. hadis |
12264 | Kim, kıyamet gününe şu üç şeyden beri olarak gelirse, Cennete dahil olur. Kibir, ganimete hiyanet ve borç. | Ramuz el e-hadis, 415. sayfa, 7. hadis |