| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 12593 | Bir kimsenin himmeti dünya olursa Allah (z.c.hz.) ona kıyamette Benim komşuluğumu haram eder. Zira Ben dünyanın harabisi için gönderildim. Umranı için gönderilmedim. | Ramuz el e-hadis, 440. sayfa, 8. hadis |
| 12597 | Bir kimse, Allah'ın kendisine mağfiret etmesi ümidi ile Benden kırk hadis yazsa, Allah ona hem Rahmet eder, hem de şehidler mertebesi verir. | Ramuz el e-hadis, 440. sayfa, 12. hadis |
| 12598 | Bir kimse Benden ilim veya hadis yazsa, bu ilim veya hadis devam ettikçe, ona da ecir yazılmaya devam edilir. | Ramuz el e-hadis, 440. sayfa, 13. hadis |
| 12603 | Bir kimsenin gülmesi çok olursa Hakkın istihfafına sebep olur. Bir kimsenin oyunu, alayı çok olursa celadeti gider. Şakası çok olanın da vekarı gider. kim aç karnına su içerse kuvvetinin yarısı gider. kimin sözü çok olursa sakatı çok olur. Sakatı çok olanın da hataları çok olur. kimin de hatası çok olursa ateş ona evla olur. | Ramuz el e-hadis, 441. sayfa, 3. hadis |
| 12612 | Bir kimse istiğfara mülazemet ederse, Allah (z.c.hz.) ona her darlıktan bir çıkış verir. Her kaygıdan azade eder. Rızkını da ummadık yerden verir. | Ramuz el e-hadis, 441. sayfa, 12. hadis |
| 12615 | Bir kimse her ayda üç sabah aç karnına bal yerse, ebedi surette sıhhate ait büyük bir dert ona isabet etmez. | Ramuz el e-hadis, 442. sayfa, 3. hadis |
| 12629 | Bir kimse kırk gün namazın birinci rek'atını fevt etmezse ona iki berat yazılır; Cehennemden azatlık beratı ve nifaktan beraat. | Ramuz el e-hadis, 443. sayfa, 2. hadis |
| 12631 | Bir kimse Allah'ın ruhsatını kabul etmezse, ona Arafat dağları kadar günah yazılır. | Ramuz el e-hadis, 443. sayfa, 4. hadis |
| 12633 | Bir kimse üzerine zekat vacip olacak malı olmazsa şöyle desin: "Allahümme salli ala Muhammedin abdike ve Resûlike ve alel mü'minîne vel mü'minât, vel müslimîne vel müslimât." Bu ona zekat yerine geçer. | Ramuz el e-hadis, 443. sayfa, 6. hadis |
| 12647 | Bir kimse oruçlu olarak vefat ederse Allah ona kıyamete kadar oruç sevabı yazar. | Ramuz el e-hadis, 444. sayfa, 5. hadis |
