No | Hadis Metni | Kaynak |
8438 | Allah (z.c.hz.) kullara nikmet (musibet) murad ettiğinde, çocuklar ölür, kadınlar doğurmaz ve içlerinde rahmete şayan bir kimse yoksa başlarına belâ gelir. | Ramuz el e-hadis, 85. sayfa, 3. hadis |
8439 | Allah (z.c.hz.) bir kulu helâk etmek murad ettiğinde, önce ondan "haya" alınır. O zaman o kimse buğza lâyık olarak Allah'ın huzuruna mülâki olduğunda kendisinden "emanet" alınır. Ve hain tanınır. Böyle olunca "Rahmetten tard" olunur. O zaman lânete lâyık hale gelmiş olur. Ve o zamanda "İslâm hırkası" üzerinden alınır. | Ramuz el e-hadis, 85. sayfa, 4. hadis |
8440 | Allah (z.c.hz.) bir ev halkını sevdiğinde, aralarında mülâyemet kaim olur. | Ramuz el e-hadis, 85. sayfa, 5. hadis |
8441 | Allah (z.c.hz.) bir kavmi sevdiğinde, onlara belâ musallat eder. Sabreden mükâfata nail olur, sızlanan da cezaya. | Ramuz el e-hadis, 85. sayfa, 6. hadis |
8443 | Allah bir kulu sevdiğinde, mescide kayyum eder. Sevmezse hamama hizmetçi eder. | Ramuz el e-hadis, 85. sayfa, 8. hadis |
8444 | Allah, bir kula hayır murad ettiğinde, onu müptelâ eder. Ve ona meşgul olacak mal ve evlâd bırakmaz. (Kendisi ile meşgul eder.) | Ramuz el e-hadis, 85. sayfa, 9. hadis |
8445 | Allah (z.c.hz.) bir Peygambere bir geçimlik verdiğinde ve onu da ahirete aldığında, bu geçimlik, onun yerine geçenindir (halifenin). | Ramuz el e-hadis, 85. sayfa, 10. hadis |
8446 | Allah (z.c.hz.) kuluna bir nimet verdiğinde, o nimetin eserinin o kul üzerinde zahir olmasını sever. | Ramuz el e-hadis, 85. sayfa, 11. hadis |
8448 | Allah (z.c.hz.) bir ümmete gadab edip azab vermemiş ise, zahireleri pahalanır, ömürleri kısalır, tüccarları ticaret edemez, yağmurları azalır ve başlarına da şerirleri musallat olur. | Ramuz el e-hadis, 85. sayfa, 13. hadis |
8451 | Allah (z.c.hz.) Bana bir horozdan bahsetmeme izin verdi. Ayakları arza batmış, boynu Arşı Alânın altında bükülmüş, O horoz diyor ki: "Seni tesbih ederim. Şanın ne büyüktür." Buna cevap verildi ki: "Allah'a yalan yere yemin edenler O'nun azametini bilemez." | Ramuz el e-hadis, 85. sayfa, 16. hadis |