| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 12590 | Bir kimsenin yeri varsa eksin. Ekmeğe kudreti yoksa ve acizse ekecek din kardeşine kira aramadan versin. Eğer yapmayacaksa tutsun elinde. (Bu tevbih ve tehdid içindir.) | Ramuz el e-hadis, 440. sayfa, 5. hadis |
| 12591 | Bir kimsenin iki ailesi olur da bir tarafa temayülü fazla olursa, kıyamet günü yanı düşük olarak gelir. | Ramuz el e-hadis, 440. sayfa, 6. hadis |
| 12601 | Bir kimsenin kaygısı çok olursa bedeni hasta olur. Ahlakı iyi olmazsa nefsine zarar gelir. Münazaayı çok yaparsa mürüvvetten düşer, kerameti gider. | Ramuz el e-hadis, 441. sayfa, 1. hadis |
| 12607 | Bir kimsenin aslı kerim olur ve doğumu güzel olursa, meclisinde huzuru da güzel olur. | Ramuz el e-hadis, 441. sayfa, 7. hadis |
| 12672 | Bir adamı hayvana fiili şeni yapıyor bulduğunuzda ikisini de öldürünüz. | Ramuz el e-hadis, 446. sayfa, 4. hadis |
| 12696 | Bir kimsenin din kardeşinin artığını içmesi tevazudandır. Bir kimse kardeşinin artığını içerse; kendisi yetmiş derece yükseltir, yetmiş hatası silinir ve kendine yetmiş sevab verilir. | Ramuz el e-hadis, 447. sayfa, 14. hadis |
| 12697 | Bir kimsenin din kardeşinin evine gelip te önüne konulanı yememesi cefadandır. Bir adama yolda arkadaş olup ta ismini ve babasının ismini sormaması cefadandır ve ailesi ile münasebetten evvel latife yapmaması da cefadandır. | Ramuz el e-hadis, 448. sayfa, 1. hadis |
| 12785 | Vallahi siz hasislik, korkaklık, cahillik ediyorsunuz. Siz kendi kıymetinizi bilmiyorsunuz. (Allah nazarındaki mevkiinizi bilseniz Allah yolunda sarfetmekten çekinmez, korkmaz ve Allahsız bir şey olmıyacağını bilirdiniz.) Rabbülaleminin arzda son yarattığı yer vadii Fatımadır. (Veya Allah'ın Habibinin elile çiğnediği düşmanın sonu Taif kazasında olur) | Ramuz el e-hadis, 456. sayfa, 1. hadis |
| 12798 | Nefsim yed-i kudretinde Olana yemin ederim ki, siz günah işlemeseniz Allah sizi giderir, günah işliyecek bir kavim yaratır. Onlar da istiğfar ederler de Allah onları affederdi. | Ramuz el e-hadis, 457. sayfa, 3. hadis |
| 12825 | İhvanıma kavuşmayı istiyorum. Ashab; "Ya Resulallah biz senin ihvanın değilmiyiz?" dediler. Buyurdu ki, hayır siz Benim ashabımsınız. İhvanım Benden sonra gelip Beni görmeden iman edenlerdir. Sonra buyurdu. Ey Ebu Bekir, şu kavmi sevmezmisin ki, kendilerine senin Beni sevdiğin haberi ulaştı da, senin Beni sevmen sebebile, seni sevdiler. Onları sev ve Allah onları sevsin. | Ramuz el e-hadis, 459. sayfa, 10. hadis |
