| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 11891 | Hiç bir müslüman yoktur ki, ölür ve yakın komşularından dört ev halkı "hayrından başka bir şey bilmiyoruz" derlerse, Allah (z.c.hz.): "Ben de onun hakkındaki bildiğinizi kabul ettim ve bilmediklerinizi de mağfiret ettim" demesin, olmaz. | Ramuz el e-hadis, 387. sayfa, 8. hadis |
| 11892 | Malından gizli ve aşikare infakta bulunan hiç bir müslüman yoktur ki, Cennet onu "hele gel, gel" diye çağırmasın. | Ramuz el e-hadis, 387. sayfa, 9. hadis |
| 11893 | Hiç bir müslüman yoktur ki, bir müslümana iki defa ödünç versin de bu onun için bir sadakası gibi sayılmasın. | Ramuz el e-hadis, 387. sayfa, 10. hadis |
| 11894 | Zikir üzerine temiz olarak yatan bir müslüman yoktur ki, gece uyanarak Allah'dan dünya ve ahirete ait hacetinden bir hayır isterse, Allah onu kendisine muhakkak verir. | Ramuz el e-hadis, 387. sayfa, 11. hadis |
| 11895 | Hiç bir müslüman yoktur ki, bir müslümana elbise giydirsin de, o elbiseden bir parça kaldıkça, Allah (z.c.hz.)'nin hıfzı emanında olmasın. | Ramuz el e-hadis, 387. sayfa, 12. hadis |
| 11896 | Bir müslüman yoktur ki kendisine bir müslüman kardeşi gelir de o da ona ikram ve tazim için dirsek yastığı ikram ederse, Allah da ona mağfiret etmesin. | Ramuz el e-hadis, 388. sayfa, 1. hadis |
| 11897 | Hiç bir müslüman yoktur ki, eceli gelmeyen bir hastayı ziyaret eder ve yedi kere: "Es'elullâhel azîm. Rabbel arşil azîm en yeşfiyeke" desin de o hastaya afiyet verilmesin. | Ramuz el e-hadis, 388. sayfa, 2. hadis |
| 11898 | Hiç bir müslüman yoktur ki: "Lebbeyk" desin de sağındaki solundaki taştan veya ağaçtan veya topraktan yer (Şuradan buradan göstererek) son buluncaya kadar ona "Lebbeyk" demesin, olmaz. | Ramuz el e-hadis, 388. sayfa, 3. hadis |
| 11899 | Bir müslüman yoktur ki, hasta bir müslümanı sabahleyin ziyaret etsin de akşama kadar yetmiş bin melek ona dua ve istiğfar etmesin ve akşam gidene de sabaha kadar yetmiş bin melek dua ve istiğfar etmesin. Kendisine Cennette de bahçe verilir. | Ramuz el e-hadis, 388. sayfa, 4. hadis |
| 11900 | müslümanlardan iki kişi yoktur ki, karşılaştıklarında musafaha yapsınlar da, ayrılmadan evvel mafiret olmasınlar. | Ramuz el e-hadis, 388. sayfa, 5. hadis |
