Ebû Hüreyre radıyallahu anh’den'>en rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:
“Vaktiyle bir adam yolda giderken'>en çok susadı. Bir kuyu buldu ve içine indi; su alıp dışarı çıktı. Bir de ne görsün, bir köpek, dili bir karış dışarıda soluyor ve susuzluktan nemli toprağı yalayıp duruyordu. Adam ken'>endi ken'>endine “bu köpek de tıpkı ben'>enim gibi pek susamış” deyip hemen'>en kuyuya indi, mestini su ile doldurdu ve mesti ağzına alarak yukarıya çıktı ve köpeği suladı. Onun bu hareketinden'>en Allah Teâlâ hoşnut oldu ve adamı bağışladı.” Sahâbîler:
Ey Allah’ın Resûlü! Bizim için hayvanlardan dolayı da sevap var mı? dediler. Resûl-i Ekrem:
– “Her canlı sebebiyle sevap vardır” buyurdu.
Buhârî, Müsâkât 9, Mezâlim 23, Edeb 27; Müslim, Selâm 153. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Cihâd 44; İbni Mâce, Edeb 8
Buhârî’nin bir başka rivayetinde “Allah ondan memnun oldu ve onu bağışlayıp cen'>ennetine koydu” beyânı yer almaktadır.
Buhârî ve Müslim’in diğer bir rivâyetlerinde de şöyle den'>enilmektedir:
“Susuzluktan ölmek üzere olan bir köpek bir kuyunun etrafında dolaşıp duruyordu. İsrailoğullarından fâhişe bir kadın onu gördü; hemen'>en çizmesini çıkardı ve onunla köpek için kuyudan su çekerek onu suladı. Bu yüzden'>en o kadın bağışlandı.” Buhârî, en'>enbiyâ 54; Müslim, Selâm 155
