No | Hadis Metni | Kaynak |
12251 | Kim abdest alır da, abdesti güzel yapar ve sOnra gözünü semaya kaldırıp ta: "Eşhedü enlâ ilâhe illallahu vahdehû lâ şerike leh ve eşhedü enne Muhammedün abdühû ve Resûluh" derse, Ona Cennetin sekiz kapısı açılır. Hangisinden isterse Ondan girer. | Ramuz el e-hadis, 414. sayfa, 7. hadis |
12253 | Kim şu Benim abdestim gibi abdest alır da sOnra vesvesesiz iki rek'at namaz kılarsa, geçmiş günahları af Olur. | Ramuz el e-hadis, 414. sayfa, 9. hadis |
12254 | Kim namaz için abdest alır, abdesti de güzel yapar, sOnra farz namaza yürür ve cemaatle Onu kılarsa, Allah Onun günahlarını affeder. | Ramuz el e-hadis, 414. sayfa, 10. hadis |
12255 | Kim abdest alır ve Onu güzel alırsa, hataları, tırnaklarının altına varıncaya kadar, bedeninden dökülür çıkar. | Ramuz el e-hadis, 414. sayfa, 11. hadis |
12258 | Gusulden sOnra abdest alan kimse bizden değildir. | Ramuz el e-hadis, 415. sayfa, 1. hadis |
12259 | Kim abdest alır da, abdestini güzel yapar, sOnra yanılmadan ve abes şeyle meşgul Olmadan namaz kılarsa, bu bundan önceki seyyiesine keffaret Olur. | Ramuz el e-hadis, 415. sayfa, 2. hadis |
12260 | Kim Allah'a tevekkül ederse, Allah Onun sıkıntılarına kafi gelir ve Onu ummadığı yerden rızıklandırır. Kim de dünyaya kapılanırsa, Onu dünya ile baş başa bırakır. | Ramuz el e-hadis, 415. sayfa, 3. hadis |
12261 | Kim, ileri gelenlerin izni Olmaksızın bir kavmin başına geçerse, Allah'ın, meleklerin ve bütün insanların laneti Onun üzerine Olur. Kıyamet gününde de Onun ne farzı, ne de nafilesi kabul Olunur. | Ramuz el e-hadis, 415. sayfa, 4. hadis |
12262 | Kim, bir kavmin mevlasını (reisini) izinleri Olmadan veli edinirse, veya bir caniyi himaye ederse, Allah'ın gadabı Onun üzerine Olur. Allah Onun ne farzını ne de nafilesini kabul eder. | Ramuz el e-hadis, 415. sayfa, 5. hadis |
12263 | Kim, kıyamet gününe şu beş şeyle gelirse Onun yüzü Cennetten men Olunmaz: Allah için, dini için, kitabı için, Resulü için ve bütün müslüman cemaati için (nasihatte) hayırlahlıkta bulunursa. | Ramuz el e-hadis, 415. sayfa, 6. hadis |