No | Hadis Metni | Kaynak |
9434 | Ey kayıbını ilan eden kimse! onu bulmak sana nasib olmasın. Camiler, bunun için inşa edilmedi. (Kayıbını yüksek sesle mescidde ilan eden bir kimse için bu hadis buyurulmuştur.) | Ramuz el e-hadis, 185. sayfa, 2. hadis |
9672 | Hamd olsun O Allaha, ümmetimden öyle kimseler yarattı ki, onlarla birlikte (zikrederek) sabretmeyi isterdim. (Şu mealdeki ayetin nüzulu üzerine bu hadisi şerif varid olmuştur. "Nefsimi, akşam ve sabah, sırf onun rızasını murad ederek Rablerine dua edenlerle sabırlı kıl.") | Ramuz el e-hadis, 203. sayfa, 7. hadis |
9730 | Hayra delalet eden onu yapan gibidir. Allah, naçar kalana yardım etmeyi sever. | Ramuz el e-hadis, 207. sayfa, 5. hadis |
9808 | Komşusunun ailesi ile zina edenin. Allah yüzüne bakmaz, onu tezkiye etmez ve kendisine "Gir Cehenneme" denir. | Ramuz el e-hadis, 211. sayfa, 17. hadis |
9983 | Gıybet, zinadan daha şiddetlidir. Zina eden tövbe eder. Allah da onun tövbesini kabul eder. Fakat gıybet yapan, gıybet edilen tarafından affedilmedikçe, mağfiret olunmaz. (Gıybet edenin gıybet ettiği kimse ile helalleşmesi lazımdır.) | Ramuz el e-hadis, 226. sayfa, 2. hadis |
10014 | Kadılar üçtür: İkisi Cehennemde, biri Cennettedir. Hakkı bildi ve onunla hükmetti ise, o Cennettedir. Bilmeksizin hükmeden ateştedir. Ve Hakkı bilip te hükmünde zulmeden de ateştedir. | Ramuz el e-hadis, 227. sayfa, 15. hadis |
10072 | Mümin dünyada garib gibidir. Dünyanın izzetiyle ünsiyet etmez. İnsanların ikbal ettikleri hal, tevazu sebebiyle, onda görülmez. onun öyle bir hali vardır ki, bu hal, başkalarını rahatlandırır. Amma bundan dolayı kendisinin bedeni meşakattadır. | Ramuz el e-hadis, 231. sayfa, 15. hadis |
10145 | Elbiseye isabet eden meni; tükürük ve sümük gibidir. onu bir bez veya izhar otu ile silmen kafidir. (Bu Şafilerin delilidir. Hanefi mezhebinde kuru olacak) | Ramuz el e-hadis, 237. sayfa, 4. hadis |
10165 | Nebiler yüzyirmi dört bindir. Mürseller ise üçyüz onüçtür. Adem (a.s) Allah'la kelam eden bir Peygamberdir. | Ramuz el e-hadis, 238. sayfa, 9. hadis |
10200 | Verâ (şüpheden kaçma) amelin seyyididir. Bir kimse de, masiyetle yalnız kaldığı zaman (kötülüğe fırsat bulduğu vakit) Allah'a isyandan onu alıkoyan bir verâ' yoksa, Allah o kimsenin amellerinden hiç bir şeye kıymet vermez. İnsanda Allah korkusu gizli ve aşikarede, iktisad fakirlik ve zenginlikte, adalet ise hoşnudluk ve gadapta olmalıdır. Agah olun ki, "mümin" nefsine hakim olan kimsedir. Ve kendisine hoş gördüğünü başkalarına da hoş görmelidir. | Ramuz el e-hadis, 240. sayfa, 10. hadis |