| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 14048 | bir kadına talib olunca şöyle derlerdi: Senin için şu şu ve Saadın "Cefne"si vardır (bir sini). Her nereye gidersen o Benimle beraber sana gelir. | Ramuz el e-hadis, 553. sayfa, 12. hadis |
| 14054 | Gece veya gündüz bir saatte ezvac-ı tahirelerini yokladığı olurdu. | Ramuz el e-hadis, 554. sayfa, 1. hadis |
| 14074 | "Sugyâ" denilen yerden tatlı su getirilmesinden hoşlanırlardı. Diğer bir lafızda ise; Sugyâ kuyusundan kendisi için tatlı su getirilirdi denilmektedir. | Ramuz el e-hadis, 555. sayfa, 5. hadis |
| 14110 | bir ayın Cumartesi, Pazar ve Pazartesi günlerinde, diğer ayın ise Salı, Çarşamba ve Perşembe günlerinde oruç tutarlardı. | Ramuz el e-hadis, 557. sayfa, 5. hadis |
| 14125 | taze hurma bulundukça onunla iftar etmek hoşuna giderdi. taze hurma olmazsa kuru hurma ile orucunu bozardı. Ve bir, üç, beş, yedi olmak üzere tek olarak yerdi. | Ramuz el e-hadis, 558. sayfa, 1. hadis |
| 14140 | bir tarafa teveccüh buyurunca kendinden evvel güzel kokuları farkedilirdi. | Ramuz el e-hadis, 558. sayfa, 16. hadis |
| 14142 | Ashabı Kiramına, humma ve bütün ağrılara karşı şu duayı okumalarını öğretirlerdi: "Bismillahil kebîr, eûzübillahil Azîm min şerri külli ırkın neârin, ve min şerri harrin nar." (Büyük Allah adıyla, atan her damarın şerrinden ve ateşin hararetinin verdiği zarardan yüce Allah'a sığınırım" | Ramuz el e-hadis, 558. sayfa, 18. hadis |
| 14147 | Ailesi ile birlikte aynı kaptan guslederlerdi. | Ramuz el e-hadis, 559. sayfa, 5. hadis |
| 14158 | Aileleri arasında adil bir şekilde taksim yaparlar ve şöyle dua ederlerdi: "Allahım, muktedir olduğum ölçüde bu benim yaptığım taksimdir. Senin sahip olduğun ve benim malik olmadığım hususlarda beni muahaze teme Allahım." | Ramuz el e-hadis, 559. sayfa, 16. hadis |
| 14197 | Sarıklarının altında ve sarıksız olarak kalansüve giyerler, o olmadan da sarık sararlar, Yemen mamulü takke de giyerlerdi ki, beyaz bir serputşu. Keza harpte kulaklarına kadar o serpuşun uçları inerdi. Çok kere namaz kılarken, kalansüveyi çıkarıp, sütre olarak önlerine koydukları olurdu. Silahına, atına ve eşyasına isim vermek adet-i seniyelerinden idi. | Ramuz el e-hadis, 562. sayfa, 2. hadis |
