| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 9278 | Cebrail (a.s)'ın bana öğrettiği bir şeyi sana öğreteyim mi? Senin, cimri ve muhteris bir kimseye veya zalim bir sultana veya kötülüğünden korktuğun bir alacaklıya, bir ihtiyacın olduğu zaman şöyle de: "Allahümme entel azizül kebir ve ene abdükez zaîfüz zelil. La havle vela kuvvete illa bike, Allahümme sahhirli fulanen kema sahharte firavne li Musa ve leyyinlî kalbehû kema leyyentel hadide li Davude. Feinnehu la yentiku illa biiznike ve nasiyetehu fi kabzatike ve kalbuhu fi yedike celle senâü vechike Ya Erhamerrahimin." (Allahım, sen galib ve her şeyden yücesin. Ben ise zaif ve hakir bir kulunum. Her türlü güç ve kuvvet ancak Sendendir. Allahım, firavunu Musa (a.s)'ın emrine ram ettiğin gibi filan kimseyi de bana ram eyle. Davud (a.s) a demiri nasıl yumuşattı isen, onun kalbini de benim için yumuşak et. Zira o, ancak senin izninle konuşabilir. onun alnı Senin kudret elindedir. Ve kalbi de Senin elindedir. Senin zatının azameti ne yücedir. Ey merhametlilerin en merhametlisi olan Allahım) | Ramuz el e-hadis, 168. sayfa, 1. hadis |
| 9364 | Hanginiz bir ağrı hissederse, sağ elini onun üzerine koysun ve üç defa "Allah'ın adını" zikretsin. Ve yedi defa şöyle desin: "Euzu bi izzetillahi ve kudretihi min şerri ma ecidü ve uhaziru." (Hissettiğim ve çekindiğim hastalığın şerrinden Allah Teala'nın izzet ve kudretine sığınırım) | Ramuz el e-hadis, 177. sayfa, 8. hadis |
| 9370 | Hangi bir adam ki, bir açı doyurursa, Allah (z.c.hz)'leri ona Cennet taamından yedirir. Ve hangi adam ki, birini bir korkudan kurtarırsa, kendisi, kıyametteki en büyük korkudan azad olur. | Ramuz el e-hadis, 178. sayfa, 2. hadis |
| 9470 | Ezan, on dokuz sözdür. Kamet ise on yedi sözdür. | Ramuz el e-hadis, 188. sayfa, 6. hadis |
| 9483 | İslamiyet on sehimden ibarettir. Kendisinde bir tanesi noksan olan kimse hüsrandadır: "La ilahe illallah (diye) şehadet etmek ki, bu millet (din)dir. İkincisi, namaz ki o fıtrattır. Üçüncüsü, Zekat ki o temizliktir. Dördüncüsü, oruç ki o kalkandır. Beşincisi, Hac ki o şeriattır. Altıncısı, Cihad ki o Urve (sarılmak)dır. yedincisi, Emri bil-maruf ki o vefadır. Sekizincisi, nehy-i anil münker ki o hüccettir. Dokuzuncusu, cemaattir ki, o ülfettir. onuncusu, Taattır ki o da ismettir. | Ramuz el e-hadis, 189. sayfa, 8. hadis |
| 9489 | Ameller, Allahın indinde yedi türlüdür: iki amel vardır ki karşılığını vacib kılar. Diğer iki amel misli misline, bir amel on misli, bir amel yedi yüz misli kazandırır. Bir amel de vardır ki sevabını Allahdan başkası bilmez. Vacib kılan iki amele gelince, bir kimse ki, Allaha halisane ibadet eder ve ona hiç bir şeyi şerik koşmadan kavuşursa, ona Cennet vacib olur. Bir kimse de, Allaha şirk koşarak mülaki olur ise, ona da Cehennem vacib olur. Bir kimse ki bir kötülük işler, misli ile cezalanır. (Ve iyiliğe niyet eder, yapamazsa, yine bir misli sevab alır) Bir kimes de bir iyilik işlerse on misli ile mükafatlanır. Ve bir kimse malını Allah yolunda infak ederse, nafakası, dirhemi yedi yüz dirhem, dinarı da yedi yüz dinar olacak şekilde katlanır. Oruç ise Allahu Teala içindir ki onu işliyenin sevabını Allah'dan başka kimse bilmez. | Ramuz el e-hadis, 190. sayfa, 4. hadis |
| 9647 | Baştan hacamat olmak, eğer sahibi niyet ederse, yedi derde şifadır. Cinnet, baş ağrısı, cüzzam, baras, uyuklama, diş ağrısı, baş dönmesi. | Ramuz el e-hadis, 201. sayfa, 13. hadis |
| 9650 | Aç karnına hacamat olmak devadır. Tok karnına hacamat olmak derttir. Ayın on yedinci günü olmak şifadır. Salı günü olmak ta beden için sıhhattir. Cebrail (a.s) hacamatı o kadar tavsiye etti ki mutlaka lüzumludur zannetim. | Ramuz el e-hadis, 202. sayfa, 2. hadis |
| 9665 | Hased, sevapları ve hasenatı, ateşin odunu yediği gibi yer. Sadaka ile günahları, suyun ateşi söndürdüğü gibi söndürür. Namaz mü'minin nurudur. Oruç ta Cehenneme karşı siperdir. | Ramuz el e-hadis, 202. sayfa, 17. hadis |
| 9917 | Kabrin sıkması, affedilmeyip üzerinde kalan günahları sebebiyle her mü'min için kefarettir. Zekeriya oğlu Yahya (a.s) var ya, onu kabrin sıkması, yediği bir arpa sebebiyle olmuştur. | Ramuz el e-hadis, 220. sayfa, 4. hadis |
