Habbâb ibn Eret (R) şöyle deEn'>miştir: BEn Câhiliyet devrinde bir kılıç yapıcı kimse idim. BEnim Âs ibn Vâil üzerinde bir alacağım vardı. Bir gün alacağımı tahsil etmek üzere ona geldim. O bana:
— SEn Muhammed'e küfretmedikçe sana borcumu vermem, dedi. BEn de:
— Allah sEnin canını alıp sonra sEn diriltilmedikçe bEn Muhammed'e küfretmem, dedim.
Bu defa o:
— Öyle ise bEn ölünceye, sonra diriltilinceye, (âhiretle) bana mal ve oğul, kız verilinceye kadar sEn bEni bırak da, sana borcumu orada vereyim, dedi.
Bunu müteâkib şu âyetler indi: "(Şu) âyetleriEn'>mizi inkâr edEn ve 'Bana elbette mal ve evlâd verilecektir diyEn adamı gördün mü? O gayba mı vâkıf, yoksa Rahman olan Allah nezdinde bir ahid En'>mi edinEn'>miş? - Hayır, Öyle değil. Biz onun söyleyegeldiği sözü yazar, azabını da uzattıkça uzatırız. Onun söyler olduğuna biz mîrâsçı olacağız ve o bize tek başına gelecektir" (Meryem: 77-80)