No | Hadis Metni | Kaynak |
8354 | kulun, Allah'a en yakın Olduğu sıra secdede Olduğu sıradır. | Ramuz el e-hadis, 79. sayfa, 6. hadis |
8355 | Allah (z.c.hz.)'nin kula en yakın Olduğu sıra, gecenin yarısından sOnraki zamandır. O sıra "Zakir Olmak" elinden gelirse Ol. | Ramuz el e-hadis, 79. sayfa, 7. hadis |
8390 | Müminlerin imanca en kâmili, ahlâkça yüksek Olanıdır. Vasıfları: Yanları basık ( yani herkes sOkulabiliyOr) geleni gideni çOk Olması ve başkalarıyla ülfet etmeleri, hem de kendileri ile ülfet Olunmasıdır. Kim etrafı ile ülfet edemiyOrsa, Onda hayır yOktur. | Ramuz el e-hadis, 81. sayfa, 9. hadis |
8400 | Bir kul iyilik gördüğünde: "Cezâkellahu hayran" derse, bir mü'mine duada mübalağa etmiş Olur. | Ramuz el e-hadis, 82. sayfa, 4. hadis |
8409 | Senin O bahsettiğin ehli kitab kabına gelince, başka bulursanız kullanmayın Onları. YOk, bulamazsanız yıkayıb kullanın. Besmele ile attığın Ok ile avladığını ye, Av köpeğini de besmele ile salmışsan ve talimli köpek ise, yersin. Talimsiz köpeğinle avladığını, yetişip kesersen yersin. (Köpek talimsiz Olur ve ölü getirirse yenmez) | Ramuz el e-hadis, 82. sayfa, 13. hadis |
8437 | Allah (z.c.hz.) bir şeyi bir kula takdir ettiğinde, Onu çevirecek hiçbir şey yOktur. | Ramuz el e-hadis, 85. sayfa, 2. hadis |
8438 | Allah (z.c.hz.) kullara nikmet (musibet) murad ettiğinde, çOcuklar ölür, kadınlar dOğurmaz ve içlerinde rahmete şayan bir kimse yOksa başlarına belâ gelir. | Ramuz el e-hadis, 85. sayfa, 3. hadis |
8439 | Allah (z.c.hz.) bir kulu helâk etmek murad ettiğinde, önce Ondan "haya" alınır. O zaman O kimse buğza lâyık Olarak Allah'ın huzuruna mülâki Olduğunda kendisinden "emanet" alınır. Ve hain tanınır. Böyle Olunca "Rahmetten tard" Olunur. O zaman lânete lâyık hale gelmiş Olur. Ve O zamanda "İslâm hırkası" üzerinden alınır. | Ramuz el e-hadis, 85. sayfa, 4. hadis |
8444 | Allah, bir kula hayır murad ettiğinde, Onu müptelâ eder. Ve Ona meşgul Olacak mal ve evlâd bırakmaz. (Kendisi ile meşgul eder.) | Ramuz el e-hadis, 85. sayfa, 9. hadis |
8446 | Allah (z.c.hz.) kuluna bir nimet verdiğinde, O nimetin eserinin O kul üzerinde zahir Olmasını sever. | Ramuz el e-hadis, 85. sayfa, 11. hadis |