| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 13721 | Bir Kimseyi hatırlayıp ona dua ettiklerinde önce kendilerinden başlarlardı. | Ramuz el e-hadis, 533. sayfa, 8. hadis |
| 13737 | Evlenen bir Kimseyi tebrik ettiğinde ona şöyle dua ederlerdi: "Allah bunu senin için mübarek kılsın ve hayırlı etsin, her ikinizi hayırda birleştirsin." | Ramuz el e-hadis, 534. sayfa, 8. hadis |
| 13785 | Gazab ettiklerinde Hz. Ali (r.a)'dan başka kendisine Kimse sokulamazdı. | Ramuz el e-hadis, 537. sayfa, 13. hadis |
| 13806 | Kur'an okuduklarında: "Allah ölüleri diriltmeye kadir değil midir?" ayetine geldiklerinde "Evet, kadirdir" derlerdi. "Allah her şeyin en HaKimi değil mi?" ayetini okuyunca da "Evet en HaKimidir" derlerdi. | Ramuz el e-hadis, 539. sayfa, 3. hadis |
| 13821 | Ashabından bir Kimse ile karşılaştığında o kalkınca kendileri de kalkardı. Ve o şahıs gidinceye kadar kendileri ayrılmazlardı. Ashabından biri ile karşılaştığında elini eline alır, o şahıs bırakmadıkça kendileri elini bırakmazlardı. Ashabından biri ile karşılaştığında kulağına bir şey söylemek isterse ona yaklaşır, o kişi ayrılmadıkça kendileri ondan ayrılmazlardı. | Ramuz el e-hadis, 540. sayfa, 5. hadis |
| 13824 | Bir Kimsenin ismini çıkaramazsa ona "Ey Abdullah oğlu" diye hitab ederlerdi. | Ramuz el e-hadis, 540. sayfa, 8. hadis |
| 13850 | Bir Kimse ile vedalaşırken o adam elini bırakmadan bırakmaz ve "dinini, emanetini ve amellerin sonuçlarını Allaha emanet ederim" derdi. | Ramuz el e-hadis, 542. sayfa, 4. hadis |
| 13854 | En çok yaptıkları duaları şöyle idi: "Ya mukallibel kulûb, sebbit kalbî aLâ dînike.": (Ey kalbleri çeviren Rabbım, kalbimi dinine sabit kıl) Bu husus sorulduğunda şöyle demişlerdi: "Hiç bir Kimse yoktur ki, kalbi Allahın parmaklarından iki parmak arasında olmasın. Allah Kimi dilerse onu doğrultur, Kimi de dilerse onu kaydırır. | Ramuz el e-hadis, 542. sayfa, 8. hadis |
| 13901 | Zan ile iş yapmaz, bir Kimsenin diğer bir Kimse aleyhine lafını kabul etmezdi. | Ramuz el e-hadis, 545. sayfa, 9. hadis |
| 13940 | Bir meclisten kalkınca mutlaka şu duayı okurlardı: "Sübhaneke Allahümme Rabbî ve bi hamdike, Lâ iLâhe ilLâ ente, estağfirüke ve etûbü ileyke" Ve şöyle buyururlardı: Her Kim bulunduğu meclisten kalktığında bunları okursa o meclisteki hataları bağışlanır. | Ramuz el e-hadis, 547. sayfa, 10. hadis |
