| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 10115 | Müslünan müslümanın kardeşidir. Ona hıyanet isnad etmez. Yalan da isnad etmez. Ona lakayd kalmaz. Her müslümanın müslümanlar üzerine ırzı, malı ve kanı haramdır. Takva buradadır. (Kalbine işaret etti) Bir kimseye müslüman kardeşini tahkir etmesi şer olarak kafidir. | Ramuz el e-hadis, 235. sayfa, 9. hadis |
| 10125 | Karanlıkta mescidlere yürüyenler, Allah'ın rahmetine dalanların ta kendileridir. | Ramuz el e-hadis, 236. sayfa, 5. hadis |
| 10126 | Cumalara yaya olarak yürümek günahların kefaretidir. Soğuk sabahlarda abdesti tamam almak ve namazdan sonra namazı gözlemek de öyledir. | Ramuz el e-hadis, 236. sayfa, 6. hadis |
| 10146 | Muhacirin ve Ensar, dünya ve ahirette birbirlerinin velileridir. Kureyşin fukarası (Tatlı dilli ve beşuş yüzlü) ile Sakifin azadlıları da dünya ve ahirette birbirlerinin velileridir. | Ramuz el e-hadis, 237. sayfa, 5. hadis |
| 10149 | (Her müslümana) ölüm ganimettir. Masiyet musibettir. Yoksulluk da rahatlıktır. (Ahiretçe hesabı yoktur, dünyada ise gailesi yok) Zenginlik ukubettir. Akıl Allah'ın hediyesi, cehalet dalalet, zulm nedamet, taat gözbebeğidir. Allah korkusundan ağlamak ateşten kurtuluştur. Gülmek bedenin helakidir, günahtan tövbe eden hiç günahsız gibidir. | Ramuz el e-hadis, 237. sayfa, 8. hadis |
| 10159 | İnsanlar iki kişidir. Alim ve müteallim (Talebe). İkisi ecirde müsavidir. İnsanlardan bu ikisi arasındakilerde hiç bir hayır yoktur. | Ramuz el e-hadis, 238. sayfa, 3. hadis |
| 10160 | İnsanlar, tarak dişleri gibi müsavidir. Fazilet farkları, ancak ibadet farkları iledir. Sakın, kendisine verdiğin kıymeti sana vermiyenle arkadaş olma. | Ramuz el e-hadis, 238. sayfa, 4. hadis |
| 10162 | Abdestli olarak uyuyan kimse, gece ibadet eden ve gündüz oruç tutan kimse gibidir. | Ramuz el e-hadis, 238. sayfa, 6. hadis |
| 10166 | Peygamberler ve Resuller, Cennet ehlinin efendileridir, şehidler ise ehli Cennetin rehberleridir. Hameli-i Kuran ise ehli Cennetin arifleridir. | Ramuz el e-hadis, 238. sayfa, 10. hadis |
| 10200 | Verâ (şüpheden kaçma) amelin seyyididir. Bir kimse de, masiyetle yalnız kaldığı zaman (kötülüğe fırsat bulduğu vakit) Allah'a isyandan onu alıkoyan bir verâ' yoksa, Allah o kimsenin amellerinden hiç bir şeye kıymet vermez. İnsanda Allah korkusu gizli ve aşikarede, iktisad fakirlik ve zenginlikte, adalet ise hoşnudluk ve gadapta olmalıdır. Agah olun ki, "mümin" nefsine hakim olan kimsedir. Ve kendisine hoş gördüğünü başkalarına da hoş görmelidir. | Ramuz el e-hadis, 240. sayfa, 10. hadis |
