| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 13866 | Bazen Yarım baş ağrıları tutar ve bir iki gün mescide çıkamazlardı. | Ramuz el e-hadis, 543. sayfa, 9. hadis |
| 13872 | Döşekleri, insanın kabirde altına konan şeye Yakın bir şeydi (çok hafifti) ve mescid baş taraflarında kalırdı. | Ramuz el e-hadis, 543. sayfa, 15. hadis |
| 13886 | Efendimiz (s.a.v)'in bir kılıcı vardı. Kabzası ve kınının ucu gümüş işlemeli idi. Ayrıca gümüşten halkaları vardı, ismine "Zülfikar" denilirdi. Ok ve Yayı vardı, ismine "Zessedat" denirdi. Ok mahfazası vardı, ismine "Zelcuma" denirdi. Bakır işlemeli bir zırhı vardı, ona "Zatül fudul" denirdi. Kargısı vardı, "Enneb'âü" denirdi. Kalkanı vardı, "Zagan" denirdi. Al bir atı vardı, adına "Mürtecis" denirdi. Yağız bir atı vardı, ona "Sekıb" denirdi. Bir eğeri vardı, ona "raac" adı verilirdi. Boz bir katırı vardı, ona "Düldül" denirdi. Bir devesi vardı, "Kusva" denilirdi. Bir merkebi vardı, ona "Yafur" denirdi. bir Yaygısı vardı, "kez" denilirdi. Bir harbisi vardı ona "Nemr" denirdi. Bir ibriği vardı, ona "Sadr" adı verilirdi. Bir aynası vardı, ona "Midelle" adı verilirdi. Bir makası vardı, ona "Câmi' " denilirdi. BeYaz bir çubuğu vardı, ona da "Memşûk" denilirdi. | Ramuz el e-hadis, 544. sayfa, 10. hadis |
| 13900 | Gece üzerinde uyudukları yastıklarının yüzü meşin, içi lifti. | Ramuz el e-hadis, 545. sayfa, 8. hadis |
| 13904 | Çekirge, böbrek ve keler yemezlerdi. Fakat yasak etmemişlerdi. | Ramuz el e-hadis, 545. sayfa, 12. hadis |
| 13905 | DaYanarak yemezdi. Arkasından iki şahsı bile yürütmezdi. | Ramuz el e-hadis, 545. sayfa, 13. hadis |
| 13916 | Teheccüde kalkmayı hiç bırakmazlardı. Hastalık veYa halsizlik hallerinde oturarak kılarlardı. | Ramuz el e-hadis, 546. sayfa, 4. hadis |
| 13918 | "EyYamül Bîyz" (ayın ortasında 13.14.15'inci günler tutulan üç günlük oruç) orucunu ne hazerde, ne de seferde bırakmazlardı. | Ramuz el e-hadis, 546. sayfa, 6. hadis |
| 13934 | Hastayı ancak üç gün sonra ziYaret ederlerdi. | Ramuz el e-hadis, 547. sayfa, 4. hadis |
| 13950 | Uyudukları zaman misvak baş ucunda bulunurdu. Ve uYandıkları zaman da ilk önce misvak kullanırlardı. | Ramuz el e-hadis, 548. sayfa, 3. hadis |
