| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 13821 | Ashabından bir Kimse ile karşılaştığında o kalkınca kendileri de kalkardı. Ve o şahıs gidinceye kadar kendileri ayrılmazlardı. Ashabından biri ile karşılaştığında elini eline alır, o şahıs bırakmadıkça kendileri elini bırakmazlardı. Ashabından biri ile karşılaştığında kulağına bir şey söylemek isterse ona yaklaşır, o kişi ayrılmadıkça kendileri ondan ayrılmazlardı. | Ramuz el e-hadis, 540. sayfa, 5. hadis |
| 13824 | Bir Kimsenin ismini çıkaramazsa ona "Ey Abdullah oğlu" diye hitab ederlerdi. | Ramuz el e-hadis, 540. sayfa, 8. hadis |
| 13850 | Bir Kimse ile vedalaşırken o adam elini bırakmadan bırakmaz ve "dinini, emanetini ve amellerin sonuçlarını Allaha emanet ederim" derdi. | Ramuz el e-hadis, 542. sayfa, 4. hadis |
| 13854 | En çok yaptıkları duaları şöyle idi: "Ya mukallibel kulûb, sebbit kalbî alâ dînike.": (Ey kalbleri çeviren Rabbım, kalbimi dinine sabit kıl) Bu husus sorulduğunda şöyle demişlerdi: "Hiç bir Kimse yoktur ki, kalbi Allahın parmaklarından iki parmak arasında olmasın. Allah Kimi dilerse onu doğrultur, Kimi de dilerse onu kaydırır. | Ramuz el e-hadis, 542. sayfa, 8. hadis |
| 13901 | Zan ile iş yapmaz, bir Kimsenin diğer bir Kimse aleyhine lafını kabul etmezdi. | Ramuz el e-hadis, 545. sayfa, 9. hadis |
| 13940 | Bir meclisten kalkınca mutlaka şu duayı okurlardı: "Sübhaneke Allahümme Rabbî ve bi hamdike, lâ ilâhe illâ ente, estağfirüke ve etûbü ileyke" Ve şöyle buyururlardı: Her Kim bulunduğu meclisten kalktığında bunları okursa o meclisteki hataları bağışlanır. | Ramuz el e-hadis, 547. sayfa, 10. hadis |
| 13944 | Abdest alma ve sadaka verme işlerini Kimseye bırakmazlar, bizzat kendileri yaparlardı. | Ramuz el e-hadis, 547. sayfa, 14. hadis |
| 13956 | Kimseyi hoşuna gitmiyen şeyle yüzlemezlerdi. (Azarlamazlardı) | Ramuz el e-hadis, 548. sayfa, 9. hadis |
| 13957 | Bir Kimseyi vali olarak gönderecekleri zaman onun imamesini kendileri sarar ve ucunu da sağ kulağı arkasından sarkıtırlardı. | Ramuz el e-hadis, 548. sayfa, 10. hadis |
| 14039 | Öyle söz söylerdi ki, saymak isteyen Kimse kelimeleri sayabilirdi. | Ramuz el e-hadis, 553. sayfa, 3. hadis |
