| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 12392 | bir kimsenin ismi zalim emirle beraber yazılırsa, kıyamet gününde onunla haşrolunur. | Ramuz el e-hadis, 424. sayfa, 12. hadis |
| 12394 | bir kimse sabah içki içerse akşama kadar Allah'a şirk koşmuş gibi olur. Eğer içkiyi gece içerse sabah oluncaya kadar Allah'a şirk koşmuş gibi olur. Kim onu sarhoş oluncaya kadar içerse, Allah onun kırk gün namazını kabul etmez. Kim damarlarında içkiden bir şey varken ölürse, cahiliyye ölümü ile ölmüş olur. | Ramuz el e-hadis, 424. sayfa, 14. hadis |
| 12395 | bir kimse haram kana dilinin ucu ile ortak olmuş olsa, kıyamet günü alnında: "Bu adamın Allah'ın rahmetinden ümidi yoktur" diye yazılı olduğu halde gelir. | Ramuz el e-hadis, 425. sayfa, 1. hadis |
| 12398 | bir kimse namazında şüphe ederse selamdan sonra secde-i sehiv yapsın. | Ramuz el e-hadis, 425. sayfa, 4. hadis |
| 12400 | bir kimse bir işde hazır olsa da, ondan kalben memnun olmasa, hazır olmamış gibi sayılır. Kim de bir işde bulunmadığı halde ona razı olursa, o işde bulunmuş gibi sayılır. | Ramuz el e-hadis, 425. sayfa, 6. hadis |
| 12401 | bir kimse namaza başlandığı sırada fatihada hazır bulunursa, Allah yolunda bir fetihde hazır bulunmuş gibi sayılır. Kim de fatihanın sonuna yetişirse, taksim edildiği sırada ganâime yetişmiş gibi sayılır. | Ramuz el e-hadis, 425. sayfa, 7. hadis |
| 12402 | bir kimse beş vakit namazı, birinci tekbire yetişecek şekilde kırk gün cemaatle kılarsa Cennet ona vacib olur. | Ramuz el e-hadis, 425. sayfa, 8. hadis |
| 12403 | bir kimse müslümanların sınırlarından birinde müslümanların bayramlarından bir bayrama hazır olursa, islam ülkesindeki kuşların tüyleri kadar sevab alır. | Ramuz el e-hadis, 425. sayfa, 9. hadis |
| 12410 | bir kimse Ramazan orucunu tutar, hududlarını tanır ve korunması lazım şeylerden korunursa, bu onun geçmiş günahlarına kefaret olur. | Ramuz el e-hadis, 426. sayfa, 2. hadis |
| 12412 | bir kimse, kimseyi haberdar etmeyerek bir gün nafile oruç tutsa, Allah onu Cennetten başka şeyle taltife razı olmaz. | Ramuz el e-hadis, 426. sayfa, 4. hadis |
