No | Hadis Metni | Kaynak |
13865 | Ekseriyetle Cuma günü gusl ederlerdi. Bazen de terk ettikleri olurdu. | Ramuz el e-hadis, 543. sayfa, 8. hadis |
13869 | Çok merhametli idiler. Ona birisi geldiğinde eğer yanında bir şey var ise verirler, olmazsa vaad ederler ve vaadini de yerine getirirler idi. | Ramuz el e-hadis, 543. sayfa, 12. hadis |
13874 | Atına "Mürteciz" derlerdi. Devesine "Kusva", katırına, "Düldül" merkebine de "Ufeyr" derlerdi. Zırhına "Zâtül füdul" ve kılıcına da "Zülfikar" denilirdi. | Ramuz el e-hadis, 543. sayfa, 17. hadis |
13887 | Bir atı vardı "Zarib" derlerdi. Diğer bir atına da "Lizaz" derlerdi. | Ramuz el e-hadis, 544. sayfa, 11. hadis |
13888 | Bir atı vardı ki, ona "Lahîf" derlerdi. | Ramuz el e-hadis, 544. sayfa, 12. hadis |
13912 | Konuşmalarında tebessüm ederlerdi. | Ramuz el e-hadis, 545. sayfa, 20. hadis |
13925 | Sadece Hacer-i Esved ve Rüknü Yemani'yi istilam ederlerdi. | Ramuz el e-hadis, 546. sayfa, 13. hadis |
13934 | Hastayı ancak üç gün sonra ziyaret ederlerdi. | Ramuz el e-hadis, 547. sayfa, 4. hadis |
13936 | Ramazan bayramında evde, bazen yedi hurma yedikten sonra camiye giderlerdi. | Ramuz el e-hadis, 547. sayfa, 6. hadis |
13942 | Hemen hemen hiç "Hayır" demezlerdi. Bir şey istenildiğinde onu yapmak isterlerse "Evet" derlerdi. Yapmak istemezlerse susarlardı. | Ramuz el e-hadis, 547. sayfa, 12. hadis |