Cennetle müjdelenen On sahâbîden biri Olan
Ebû İshâk Sa’d b. Vakkâs (ra) anlatıyOr:
Veda Haccı senesinde Resûlullah, ağır hastalığım sebebiyle beni ziyarete
geldi. Ben:
–Yâ Resûlallah, hastalığımın ne kadar ilerlediğini görüyOrsun. Ben zengin
biriyim ve bir kızımdan başka da mirasçım yOk. Malımın üçte ikisini sadaka
Olarak dağıtayım mı, dedim.
–Hayır, öyle yapma, buyurdu.
–Yarısını vasiyet edeyim, dedim. Peygamber yine:
–Hayır, dedi.
–Yâ Resûlallah, malımın üçte birini vasiyet edeyim mi, dedim.
–Evet, üçte biri yeterlidir, hatta üçte biri bile çOktur; zira mirasçılarını zengin
Olarak bırakman, Onları halka el açacak bir hâlde fakir bırakmandan daha
hayırlıdır. Allah rızasını gözeterek eşinin ağzına kOyduğun lOkmaya varıncaya
kadar, Onlar için yaptığın her türlü harcamadan dOlayı sevap kazanırsın,
buyurdu. Bunun üzerine:
–Yâ Resûlallah, ashâb seninle Medine’ye dönerken ben Mekke’de kalacak
mıyım, diye sOrdum. Resûl-i Ekrem:
–Mekke’de kalmayacaksın, daha yaşayacak ve Allah rızası için iyi şeyler
yapmaya muvaffak OlOr:green'>Olacak ve yükseleceksin. Allah’ın seni uzun ömürlü
kılmasını dilerim. (Senin fetihlerinle) Müslümanlar fayda görsün ve inkârcılar
zarara uğrasın. Yâ Rabbi, ashâbımın hicretlerini tamamla ve Onları geriye
çevirme. Asıl zavallı Olan Sa’d b. Havle’dir, buyurdu.
Mekke’de öldüğü için Resûlullah Ona hep acırdı.
(
