| No | Hadis Metni | Kaynak |
|---|
| 11229 | Allah (z.c.hz.) buyurur: "Ya Cibril (a.s.) Ben milyonlarca ümmet yaratmışım ki, birisinin diğerinden haberi yoktur. Buna levhi de, kalemi de mutTali etmemişim. Ben bir şeyi murad ettiğimde ona "Kün" derim, derhal olur. Emrimde "Kaf" "nun"u geçemez." | Ramuz el e-hadis, 330. sayfa, 7. hadis |
| 11230 | Allah (z.c.hz.) Adem (a.s.)'a buyurdu ki: "Ya Adem (a.s.) Ben emaneti yere, göğe arzettim, kaldıramadılar. Sen onu, ondakiyle yüklenebilecek misin?" Dedi ki: "Ya Rabbi, onda bana ne var?" Buyurdu ki: "Muhafaza edersen sevap, etmezsen azap var." Adem (a.s.) dedi ki: "Ondakiyle beraber yüklendim." Böyle dedi de Cennette öğleden ikindiye kadar kalabildi. Taki şeyTan onu oradan çıkardı. | Ramuz el e-hadis, 330. sayfa, 8. hadis |
| 11242 | Musa (a.s.) Bana dedi ki; "Ya Rabbi, yakın mısın Sana yavaş söyleyeyim. Uzak mısın, sesleneyim. HiTabını işitiyorum, görmüyorum, nerdesin?" Allah (z.c.hz.) buyurdu ki: "Arkandayım, önünde, sağında, hem de solundayım. Ya Musa (a.s.) Ben, kulum Beni zikrettiğinde onun celisiyim ve dua ettiğinde onunla beraberim. | Ramuz el e-hadis, 331. sayfa, 11. hadis |
| 11270 | Peygamberlerden bir Peygamberi bir karınca ısırdı. O Peygamber de karıncaların köylerini yakmayı emretti. Bunun üzerine Allah vayhetti ki: "Seni bir karınca ısırdı. Sen ise ümmetlerden Beni tesbih eden bir Taifeyi köyü ile yaktın." | Ramuz el e-hadis, 334. sayfa, 7. hadis |
| 11314 | Beni İsrail'den iki kişi arkadaş idiler. Birisi günahkar diğeri ise ibadeti hususunda çalışkandı. Çalışkan olan diğerini günah üzere gördükçe "Vazgeç" diyordu. Onu bir gün bir günah üzere buldu da ona yine şöyle dedi: "Vazgeç." Bunun üzerine o günahkar olan dedi ki: "Beni yalnız bırak. Rabbim seni bana gözcü mü gönderdi.?" Diğeri ise dedi ki: "Vallahi Allah seni mağfiret etmez ve Cennetine sokmaz. "İkisinin de ruhu kabz olundu ve Rabbül aleminin huzurunda içtima ettiler. (Günahkar olan abid olana) "Beni Tanıdın mı? Veya önünde olana kadir oldun mu?" Allah Teala da günahkar olana buyurdu ki: "Git Rahmetimle Cennete gir." Abid içinde: "Ötekini Cehenneme götürün" buyurdu. | Ramuz el e-hadis, 337. sayfa, 14. hadis |
| 11315 | Beni İsrail'den "Kıfl" isimli biri vardı. GünahTan pek sakınmaz ve onu işlerdi. Ona bir kadın geldi (paraya ihtiyacı vardı.) Onunla münasebette bulunmak şartı ile kadına altmış altın verdi. Kadınla bir mevkiye geldiler. O zaman kadının kemikleri titredi ve ağladı. Adam dedi ki: "Neden ağlıyorsun? Seni zorladım mı?" Kadın dedi ki: "Hayır, fakat ben bu işi şimdiye kadar asla yapmamıştım. Buna beni ihtiyacım sürükledi." Adam dedi ki: "Madem ki sen yapmadığını yapmak durumundasın öyleyse git, para da senindir. "Adam ayrıca yemin ederek: "Vallahi bundan sonra ben de bu işi bir daha yapmam" dedi ve o gece de öldü. Sabahleyin kapısına şöyle yazılmış olduğu görüldü: "Allah muhakkak Kıfl'e mağfiret etti." (Asi, fakat iffeti Takdir eden ve merhametli bir kimse imiş ve tevbesi nasib ve kabul olmuş.) | Ramuz el e-hadis, 338. sayfa, 1. hadis |
| 11323 | Havva anamızın çocuğu yaşamazdı. Nezir etti ki, yaşarsa adını "Abdülharis" koysun. Çocuğu yaşadı ve ismini Abdülharis koydu. Bu, ancak şeyTanın iğvası ile olmuştur. | Ramuz el e-hadis, 339. sayfa, 1. hadis |
| 11343 | Arkadaşın seni Tasdik ettiği halde senin ona yalan söylemekliğin, hıyanet cihetinden kafidir. | Ramuz el e-hadis, 340. sayfa, 4. hadis |
| 11557 | Eğer Ben size Peygamber olarak gönderilmeseydim, muhakkak Ömer gönderilirdi. Aziz ve Celil olan Allah, Ömer (r.a) iki melekle teyid etmektedir. O ikisi onun yanlışını doğrulturlar ve kendisini muvaffak kılarlar, haTa ettiği zaman doğruyu buluncaya kadar onu haTadan çekerler. | Ramuz el e-hadis, 359. sayfa, 4. hadis |
| 11586 | Sizden her biriniz her şeyde "İnnâ lillâhi ve innâ ileyhi râci'ûn" desin. HatTa nalınının Tasması kopsa da. Zira o da bir musibettir. (Yani Allah'ın Rahmetinden her fırsatTa istifade etmek lazım) | Ramuz el e-hadis, 362. sayfa, 2. hadis |
