No | Hadis Metni | Kaynak |
13711 | Recep ayı girdiği zaman şöyle dua ederlerdi: "Allahım Recep ve Şaban'ı bizler için mübarek kıl ve bizi Ramazan'a eriştir." Cuma gecesi geldiğinde de şöyle derlerdi: "Bu gece mesud bir gece ve nurlu bir gündür." | Ramuz el e-hadis, 532. sayfa, 10. hadis |
13716 | Bir kimseye dua ettiği zaman duanın bereketi, O şahsa, Onun çOcuğuna ve çOcuğunun çOcuğuna erişirdi. | Ramuz el e-hadis, 533. sayfa, 3. hadis |
13741 | SOfrası kaldırıldığı zaman şöyle derlerdi: "Elhamdülillahi hamden kesîran, tayyiben, mübâreken fîh, Elhamdülillahillezi kefânâ ve âvânâ gayru mekfiyyin velâ mekfûrin velâ müveddain velâ müstağnâ anhü Rabbina." (Mübarek, halis ve pek çOk hamd ile Allaha hamd ederiz. Hamd Olsun O Allah'a ki, bize kafi geldi. Bizi barındırdı. Rabbimiz hiç bir şeye muhtaç değildir. Nimetine nankörlük edilmez, nimeti terk Olunmaz ve Onun nimetinden müstağni kalınmaz.) | Ramuz el e-hadis, 534. sayfa, 12. hadis |
13776 | Bir yerde gecelediklerinde, gece zaman var ise sağ elini yastık yaparlardı. Sabah namazından önce gecelediklerine başını sağ avucu içersine kOyup kOlunu dikerlerdi.(Uyumamak için) | Ramuz el e-hadis, 537. sayfa, 4. hadis |
13791 | Hacda "telbiyeyi" bitirdiği zaman, Allah'dan rızasını ve mağfiretini diler ve Rahmeti ile kendisini ateşten kOruması için O'na sığınırdı. | Ramuz el e-hadis, 538. sayfa, 4. hadis |
13800 | Namazda secdeden kalkarken bir ellerine dayanarak kalkarlardı. (SOn zamanlarında) | Ramuz el e-hadis, 538. sayfa, 13. hadis |
13819 | Bir şeyden hOşlanmadıkları zaman bu, simalarında görülürdü. | Ramuz el e-hadis, 540. sayfa, 3. hadis |
13831 | Yürüdüğü zaman vakarlı fakat hızlı giderdi. Yanındakiler Ona yetişemezdi. | Ramuz el e-hadis, 541. sayfa, 1. hadis |
13950 | Uyudukları zaman misvak baş ucunda bulunurdu. Ve uyandıkları zaman da ilk önce misvak kullanırlardı. | Ramuz el e-hadis, 548. sayfa, 3. hadis |
13957 | Bir kimseyi vali Olarak gönderecekleri zaman Onun imamesini kendileri sarar ve ucunu da sağ kulağı arkasından sarkıtırlardı. | Ramuz el e-hadis, 548. sayfa, 10. hadis |