Arama Sonuçları De ki

Enes radıyallahu anh şöyle Dedi:

“Allah Teâlâ, Peygamber’in vefatından önce vahyi sıklaştırdı. Öyle ki Peygamber aleyhisselâm vahyin en sık geldiği bir sırada vefat etti.”

Enes ibn Mâlik (R) şöyle diyordu: Bir terzi yapmış ol­duğu bir yemeğe Rasûlullah'ı da'vet etti. Enes ibn Mâlik Dedi ki: Ben De Rasûlullah'ın beraberinDe bu yemeğe gittim. Terzi Rasûlullah'a bir mikdâr ekmek, bir mikdâr çorba yaklaştırdı. Çorbanın içinDe ka­bak ve kuru et parçaları vardı. Yemek yerken Peygamber'i gördüm ki, yemek çanağının etrafından kabak araştırıyordu. Yine Enes: Ar­tık o günDen i'tibâren ben kabağı sevmekten bir an ayrılmadım, Dedi

Ebû Hazım Dedi ki: Ben Sehl ibn Sa'd(R)'dan işittim, şöyle Dedi: Bir kadın Rasûlullah'a bir bürDe getirdi. Sehl, yanındaki­lere hitaben:

— BürDe nedir bilir misiniz? diye sordu.    

Onlar tarafından:

— Şemle'dir, ihrâm'dır, diye cevâb verildi.

 Sehl Dedi ki:

—  Evet, o henüz dokunmuş (yeni tezgâhtan çıkmış) ve kenarı bile kesilmemiş bir kumaştı. Kadın: Yâ Rasûlullah! Bu bürDeyi ken­di elimle dokudum, onu sana giydireceğim, Dedi. Peygamber bürDe­yi, ona bir ihtiyaclı olarak aldı. Sonra Peygamber bu bürDeyi izâr yapıp giymiş olduğu hâlDe bizim yanımıza çıktı. Topluluktan bir kim­se: Ya Rasûlallah, onu bana giydir, Dedi. Rasûlullah: Peki, diyerek mecliste oturdu. Sonra hücresine döndü ve o bürDeyi çıkarıp dürdükten sonra' istemiş olan zâta yolladı. Bunun üzerine mecliste bulunan ce­mâat o isteyen kimseye: Sen bu işi güzel yapmadın. Peygamber'in hiçbir isteyeni geri çevirmeyeceğini kat'î bildiğin hâlDe, O'ndan bu bür­Deyi istedin, diye serzeniş ettiler. O zât da: Vallahi ben onu başka sebebDen Değil, ancak öleceğim günDe benim kefenim olması için is­tedim, Dedi.

Sehl ibn Sa'd:

—  Hakîkaten bu bürDe o zâtın kefeni oldu, Demiştir

Yine Ebû Zer radıyallahu anh’Den rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

“Her birinizin her bir eklemi (ve kemiği) için bir sadaka gerekir. Binaenaleyh her tesbih sadakadır, her hamd sadakadır, her tehlil sadakadır, her tekbir sadakadır. İyiliği tavsiye etmek sadakadır, kötülükten sakındırmak sadakadır. Kulun kuşluk vakti kılacağı iki rek’at namaz bütün bunları karşılar.”

Habbâb ibn Eret (R) şöyle Demiştir: Ben Câhiliyet Dev­rinDe bir kılıç yapıcı kimse idim. Benim Âs ibn Vâil üzerinDe bir ala­cağım vardı. Bir gün alacağımı tahsil etmek üzere ona geldim. O bana:

— Sen Muhammed'e küfretmedikçe sana borcumu vermem, Dedi. Ben De:

— Allah senin canını alıp sonra sen diriltilmedikçe ben Muham­med'e küfretmem, Dedim.

Bu Defa o:

— Öyle ise ben ölünceye, sonra diriltilinceye, (âhiretle) bana mal ve oğul, kız verilinceye kadar sen beni bırak da, sana borcumu orada vereyim, Dedi.

Bunu müteâkib şu âyetler indi: "(Şu) âyetlerimizi inkâr eDen ve 'Bana elbette mal ve evlâd verilecektir diyen adamı gördün mü? O gayba mı vâkıf, yoksa Rahman olan Allah nezdinDe bir ahid mi edin­miş? - Hayır, Öyle Değil. Biz onun söyleyegeldiği sözü yazar, azabını da uzattıkça uzatırız. Onun söyler olduğuna biz mîrâsçı olacağız ve o bize tek başına gelecektir" (Meryem: 77-80)

Ebû Zer radıyallahu anh şöyle Dedi:

Nebî sallallahu aleyhi ve sellem bana (hitaben) buyurdu ki:

“Din karDeşini güler yüzle karşılamak gibi (tabiî) bir iyiliği bile sakın küçük görme!”

îbn Abbâs(R)'tan (şöyle Demiştir): Rasûlullah (S) şöy­le hitâb buyurdu: "Şübhesiz Mekke'yi Allah haram kılmıştır. Mek­ke benDen evvel hiçbir kimse için halâl olmadı, benDen sonra da hiçbir kimse için halâl olmayacaktır, O ancak bir günün bir saatinDe benim için halâl olmuştur. Mekke'nin otu koparılmaz, ağacı kesilmez, av hayvanı ürkütülmez, Mekke'nin yitiği yerDen alınmaz, ancak sahibini arayıcı alabilir".

Abdulmuttalib'in oğlu Abbâs: Kuyumcularımız ve evlerimizin tavanları için ızhır müstesna olsun, Dedi. Bunun üzerine Rasûlullah: "Izhır müstesna" buyurdu.

İkrime: Av hayvanı ürkütülmez nedir bilir misin? O, hayvanı göl­geDen uzaklaştırman ve yerine konmandır, Dedi.

Abdulvahhâb, Hâlid'Den: Kuyumcularımız ve kabirlerimiz için, diye söylemiştir

Ebû Hüreyre radıyallahu anh’Den rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

“İnsanların her bir eklemi için her gün bir sadaka gerekir. İki kişi arasında adâletle hükmetmen sadakadır. Bineğine binmek isteyene yardım eDerek bindirmen yahut yükünü bineğine yüklemen sadakadır. Güzel söz sadakadır. Namaz için mesciDe giDerken attığın her adım bir sadakadır. Gelip geçenlere eziyet veren şeyleri yoldan giDermen De sadakadır.”

Aynı hadisi Müslim’in Hz. Âişe’Den rivayetine göre Âişe radıyallahu anhâ, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’in şöyle buyurduğunu haber vermiştir:

“Gerçek şu ki, her insanın vücudunda 360 eklem (ve kemik) bulunmaktadır. kim bu eklem sayısı kadar Allahü ekber, elhamdülillah, lâ ilâhe illallah Der, Allah’dan bağışlanma diler, insanların yolu üzerinDen taş, diken veya kemik gibi şeyleri kaldırır, iyiliği emreDer veya kötülükten nehyeDer ise, o günü kendisini cehennemDen uzaklaştırmış olarak geçirir.”

İbn Şihâb Dedi ki: Bana Hüseyin'in oğlu Alî haber ver­di ki, kendisine Alî'nin oğlu Hüseyin şöyle haber vermiştir: Alî aleyhi's-selâm şöyle Demiştir: Bedir gazasında ganîmetten payıma düşen bir Devem vardı. Peygamber De ganimet malının beşte birinDen bana bir Deve vermiş idi. Rasûlullah'ın kızı Fâtıma aleyhi'sselâm ile evlenmek istediğim zaman Kaynukaa' Yahûdîleri'nDen kuyumcu bir adamla, benimle beraber gidip ızhır otu getirmek üzere va'dleştim. Getirdiği­miz ızhır otunu kuyumculara satmayı ve bunun beDeliyle evlenme zi­yafetinin masrafı hususunda yardım istemeyi düşündüm.